Çocukluğum
Maksim GorkiEn Eski Çocukluğum Gönderileri
En Eski Çocukluğum kitaplarını, en eski Çocukluğum sözleri ve alıntılarını, en eski Çocukluğum yazarlarını, en eski Çocukluğum yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ben evlendiğimde on dördümdeydim ve on beşimde bir çocuğum olmuştu. Ama Tanrı benim kanımı seviyordu, benim yavrularımı bir bir alarak melek yapıyordu. Bunların ölümünden çok acı uyuyordum, ama mutlulanıyordum da!
Biliyor musunuz, çok yalnızım; dünyada insan susar, susar ama bir gün gelir, ruhunda biriken şeyleri ansızın boşaltmaya başlar... O zaman da, ağaçla da konuşmaya razı olur.
Evimizde eğlenecek çok şey vardı, ama zaman içimi dayanılmaz bir sıkıntı kaplıyordu. Sanki ağır bir şey üzerime çullanmış beni eziyordu, sanki karanlık ve derin bir çukurun içinde yaşıyordum. Hissiz, duygusuz ve körleşmiş gibiydim. Yarı ölüye dönüştüm.
Sayfa 111 - Boyut yayınlarıKitabı okudu
Bana öyle geliyor ki, ben çocukluğumda, birçok basit ve silik kişilerin, tıpkı arılar gibi, hayat üzerindeki tecrübe ve düşüncelerinin balını getirip bıraktığı bir kovan gibiydim, bunlardan herbiri ve herkes kendi tarzına göre, ruhumu cömertçesine zenginleştiriyordu. Bu bal gerçi çoğu defa kirli ve acıydı, ama ne de olsa, bilginin her türlüsü değerli bir ganimettir.
Sayfa 132 - Boyut yayınlarıKitabı okudu
“Sevgi dedikleri o heyecanlı, insanın yüreğini titreten duygu benim ruhumda solmuştu; içimde sık sık, her şeye sınırsız bir öfke parlaması oluyordu; yüreğimde ağır bir hoşnutsuzluk duygusu ile bu renksiz, ölü ortamda bir yalnızlık bilinci tütüyordu.”
E-pubKitabı okudu
Çocukluğum - Maksim Gorki
Anneannemin o sözleri hiç aklımdan çıkmaz: "Dinle, meleğim, dinle, aklına yerleştir. Büyükler yaşadıkları sürece kirlenmişlerdir; Tanrı onları birçok sınamadan geçirmiştir. Ama sen henüz kirlenmediğin için, her şeyi kendi çocuk gözünle görüyorsun. Hele bekle! Günü geldiğinde Tanrı seni de sınamadan geçirecek, yüreğine dokunacak, görevinin ne olduğunu, gideceğin yolun hangisi olduğunu sana gösterecek. Anlıyor musun?"