Çocukluğum
Cengiz AytmatovSözler ve Alıntılar
“Kel kelimesi, “bana gel!” anlamına gelir. Kelin ise ‘sonradan gelen’dir. Başka bir aileden bir erkekle evlenen kadına ‘Kelin’ deriz.”
Sayfa 111 - da Yayıncılık, 1.BaskıKitabı okudu
"Bu kavakların dibinde, büyüleyici yeşil bir cam kırığı gibi kaldı çocukluğum."
(Sovyetler'de) Hangi teşkilatta olursa olsun, her parti sekreteri, her türlü eser ve yazarla ilgili bir karara varma, buna göre de direktif verme hakkına sahipti.
Sayfa 116 - DA
İyi bir edebiyatçı ve çevirmen olan Friedrich Hitzer yıllar önce bana, “çocukluk anılarımı ileride bir kitap haline getirebilmek için bir kasete kaydetmeme tavsiye etmişti. İşte böylece vatanım Kırgızistan'da geçen çocukluk anılarımın Almanca olarak anlatıldığı bu küçük kitap ortaya çıkmış oldu. (…) İlginçtir, dikkatli okuyucularım tarafından diğer eserlerimde ve bilhassa son dönemlerde yazdığım eserlerde sıkça geçen çocukluk zamanlarıma ait gözlemler, olaylar ve karakterler daha çok ilgi görmüştü. Bu konuşma Kırgızca, Türkçe ve Almancanın olağanüstü bir sentezi olmuştu.”
Sayfa 9 - DA Yayıncılık
Öğretmen Duyşen adlı hikayeyi yazdığımda Arcagul'daki okulumuzu ve öğretmen olarak geçirdiğim kısa zamanı iyi hatırlıyordum. O zamanki duygularımı olayın zamanını değiştirerek o hikayede yazmıştım. Arcagul'daki çocuklara 1943 kışında ders vermiştim. Hikayedeki olay ise 20'li yıllarda geçiyor. Bu da bir başka dönem bir başka dramdı.
Sayfa 73 - DA
Babaya Son Bakış
Vagonda hummalı bir hareket vardı. İnsanlar birbirlerini sıkıştırıyor, yolcular koşturuyordu. Bu arada tren hareket etti ve yürümeye başladı. Babam uzun müddet gücünün yettiği kadar pencerenin yanısıra koştu, bize el salladı, salladı...
Ben ranzanın üst tarafındaydım. Her şeyi anlamıştım. En azından hissetmiştim, birbirimizi bir daha göremeyecektik.
Sayfa 39 - DA
Bu seyahatin en kalıcı izlenimini Aral Gölü vermişti bana. O zamanlar bu göl bozkırların ortasında şarıldayan masmavi bir denizdi. Hayatımda gördüğüm ilk denizdir Aral Gölü. Dalgaları hemen hemen demiryoluna vuruyordu. Gerçekten bir harikaydı.
Sayfa 30