Çocukluk
Lev TolstoyÇocukluk Sözleri ve Alıntıları
Çocukluk sözleri ve alıntılarını, Çocukluk kitap alıntılarını, Çocukluk en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Tabii o sıralar jawline, bademgöz, burun, dudak dolgusu yok
Bence yüz güzelliği denilen şey, yalnızca gülümsemedir. Gülümseme, yüze güzellik katıyorsa o yüz çok güzeldir; gülümseme, yüzü değiştiriyorsa o yüz sıradan bir yüzdür; gülümseme, yüzü bozuyorsa o zaman bu çirkin bir yüzdür.
Sayfa 11 - İş Bankası Kültür Yayınları
Çok güçlü sevebilen insanlar, çok güçlü üzüntülerle de yaşayabilirler fakat bu sevme ihtiyacı, üzüntüye karşı koymalarını sağlar ve onları iyileştirir. Bu yüzden insanın ruhsal yapısı fiziksel yapısından daha canlıdır. Üzüntü hiçbir zaman insanı öldürmez.
Sayfa 148 - İş Bankası Kültür Yayınları
Bence yüz güzelliği denilen şey yalnızca gülümsemedir.
Sayfa 11 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“Sadece derin sevgisi olanlar, derin acıları hissedebilirler.”
20 Kasım 1910
''İnsanlara ne kadar iyilik edersen et, ne kadar bağlı olursan ol demek bir teşekkür bile göremiyorsun. ''
Sayfa 20Kitabı okudu
... anlatmaya niyetleniyordu; ama, konuşmaya başlayınca, genellikle bize yazı yazdırırken kullandığı o dokunaklı sesinin duygulu dokunaklılığı, daha çok kendisine dokundu; öyle ki, "Çocuklardan ayrılışım beni çok üzüyor," dediği zaman büsbütün şaşırdı, sesi titremeye başladı ve cebinden damalı mendilini çıkarmak zorunda kaldı; gözyaşları arasında:
– Evet Petro Aleksandroviç, (hazırladığı sözler içinde bunların yeri yoktu) ben çocuklara o denli alıştım ki, onlarsız ne yapacağımı bilemiyorum, dedi. Bir eliyle gözlerini silerek öbürüyle pusulayı uzatırken babama, "Size aylık almadan bile hizmet etmeye hazırım," demişti.O dakikada Karl İvanoviç'in sözlerinde içten olduğunu kesin olarak söyleyebilirim. Çünkü, onun sevecen yüreğini biliyorum.
Sadece derin sevgisi olanlar, derin acıları hissederler.
“Sadece derin sevgisi olanlar, derin acıları hissedebilirler.”
... Bazen, aşağıdaki salonda doyuncaya kadar koştuktan sonra, parmaklarımın ucuna basa basa, gizlice yukarıya çıkıp ders odasına bakınca, Karl İvanoviç'i yalnız başına koltuğa oturmuş, dingin ve vakarlı, sevdiği kitaplara dalmış bulduğum olurdu.
Annemin zaten güzel olan yüzü gülümsediği zaman kıyaslanmayacak derecede güzelleşir, çevresindeki her şey sanki neşe dolardı. Yaşamımım en zor anlarında bu gülümsemeyi bir anlığına olsun görebilseydim üzüntü nedir bilmezdim.
Sayfa 11 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu