Sözler ve Alıntılar
"Hazır ol ya da olma; gelecek bir gün gelecek."
Sayfa 41 - Yapı Kredi Yayınları - Tuğgeneral Julian Dale Alford - Askeri Fütürizm ve Geleceğin MilitarizasyonuKitabı okudu
Her nitelikli distopya ciddiye alınması gereken bir ikazdır.
Sayfa 5 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Ütopya ve distopya anlatıları tekno-insanı yaratılış mitinin bir parçası olarak düşünür. Yani, robot ve siborgların hemen her temsilinde iktidar alanımızı yeniden çizme endişesiyle yaratılış mitine geri döneriz. Mekanik insanlar ve biyosibernetik organizmalar insan tarafından yaratılmıştır; ve insan, tıpkı hayvanlarla olan ilişkisindeki gibi, onların arkasında ve ötesindeki mutlak akıldır."
Sayfa 187 - Özen Nergis Dolcerocca, "Tekno-Distopyaların Cinsiyeti: Ovidius'tan Westworld'e İnsansonrası Yaratılış Mitleri", Cogito, Sayı: 90 (Dosya: Bugünün Distopyası), Bahar 2018.Kitabı okudu
Bugünün distopyası: daimi "düşük yoğunluklu" savaş, mülteci "krizi", ekolojik felaket, faşizmin hep yükselişi, sosyal devletin çöküşü, otoriter yönetimler, "post hakikat" rejimi ve gözetim toplumu...
Sayfa 5 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"İnsansonrasılık insanın biyolojiye olduğu kadar teknolojiye de bedenen ve zihnen bağlı ve bağımlı olduğu fikrine dayanır. Aynı zamanda tarihsel bir olgudur: teknolojik, medikal, bilişimsel ve ekonomik ağlar içinde insanın merkeziliğini yitirdiği dönemi işaret eder. Ütopik ve distopik tahayyülü çağıran insansonrası türler insanlığın doğası ve değeriyle ilgili rahatsız edici sorular sorar. İnsansonrası ütopiktir çünkü insanın emrindeki teknoloji onu daha da ileri taşıyacak, kendi kaderini yazan bir tanrıya dönüştürecektir. Bu tahayyülde, teknoloji iyidir; ideal insan ve toplumun kurulmasında araçtır. Teknoloji aynı zamanda distopik hayal gücünü de harekete geçirir çünkü insanın buyruğundan ve hizmetinden çıkması endişe vericidir: insanın hakimiyetini reddeden android veya biyoteknolojik varlıklar yeryüzünün yeni tanrıları olabilir, onun mutlak
merkeziyetini alaşağı edebilirler. Bu iki tabloda da bir sorun var gibidir: tekno-ütopyada teknoloji daha önce olduğu gibi insanın gelişimi için bir araçtır (burada Asimov'un robot yasalarını örnek olarak düşünebiliriz), tekno-distopyada ise, ütopyanın uzantısı olarak, teknolojinin insan kontrolündeki bir araç olmaktan çıkmasından korkulur. Yani, her temsilde insan muktedir yaratıcı-tanrı, siborg onun kulu ve aracıdır."
Sayfa 186 - Özen Nergis Dolcerocca, "Tekno-Distopyaların Cinsiyeti: Ovidius'tan Westworld'e İnsansonrası Yaratılış Mitleri", Cogito, Sayı: 90 (Dosya: Bugünün Distopyası), Bahar 2018.Kitabı okudu
"Biyopolitik distopya her durumda, bireyleri cinayetle cinayet arasındaki bir tercihe sıkıştırma becerisini, öznelliğin bireysel ya da kolektif her alternatif yükselişinin önünü alma hünerini ölüm ve yaşama yaslanarak devreye soktuğu şantaj mantığına borçludur. Lanthimos, sinemasının zirve noktası Kutsal Geyiğin Ölümü 'nde, kurban metaforuyla bu şantajın muazzam bir örneğini sunar. Aslında, biyopolitik iktidarın yaşam alanı içerisinde kurban edilen topluluğun şu ya da bu üyesi değil, bizzat topluluğun kendisidir. Thomas Hobbes'u bu kurban paradigmasının kurucu momentine yerleştiren İtalyan düşünür Roberto Esposito, bu noktayı muazzam bir şekilde yakalar: "Leviathan-Devleti, bütün toplulukçu bağlardan vazgeçmekle, korunma-itaat denkleminin dikey mübadelesine yabancı olan her türden toplumsal ilişkinin bastırılmasıyla örtüşür. İlişkisizliğin çıplak ilişkisidir bu. Topluluk suça yol açıyorsa bireyin sağ kalabileceği tek yol topluluğun suçunda saklıdır. Belirli bir anlamda modern tarihin en baskın özelliğini tesis eden 'kurban piramidi'nin teorik olarak en tamamlanmış formundaki taslağı ilk kez burada çizilir. Kurban edilen şey cum'dan, insanlar arasındaki ilişkiden başka bir şey değildir ve bu nedenle bir bakıma insanların kendileri de kurban edilirler. Paradoksal olarak insanlar, hayatta kalmaları uğruna feda edilirler. Yaşamlarını birlikte yaşamın reddinde ve reddi içinde sürdürürler"
Sayfa 117 - Onur Kartal, "Biyopolitik Distopya: Yorgos Lanthimos Sinemasından İnsan Manzaraları", Cogito, Sayı: 90 (Dosya: Bugünün Distopyası), Bahar 2018.Kitabı okudu
"Hiperbolik görüşün olumladığı teknolojik ütopya, her an bir distopyaya dönüşebilme potansiyelini taşır. Çünkü bu görüşe göre, post-insan ideasına ulaşılması demek, etik, politika gibi meselelerin 'aşılması' anlamına gelir. Teknolojik gelişmenin, yoksulluk, kıtlık, ırkçılık, iktidarın paylaşımı gibi temel sorunları kendiliğinden çözeceğini düşünmek, en iyimser tabirle naiflik olabilir. Bu noktada üzerinde düşünülmesi gereken asıl mesele, teknolojik gelişmelerin içinde bulunduğumuz krize (hem birlikte yaşamın krizine hem de aslında dönemselliğimizin teknik bir makas değişimine, teknolojik bir devrime tekabüliyetinden doğan krize) iyileştirici bir yol bulma problemidir. Bir yandan krizin müsebbibi olan teknolojik gelişmenin, bir yandan bu krizi hiç değilse 'hafifletebilmesi'nin yollan üzerine düşünüp taşınmak, içinde bulunduğumuz zamansallığın bize yüklediği acil bir sorumluluktur."
Sayfa 71 - Elifsu Tanyeri, "Stiegler Düşüncesinde Birlikte Yaşamın Krizi: Distopya, Robotlar ve Farmakolojik Teknoloji", Cogito, Sayı: 90 (Dosya: Bugünün Distopyası), Bahar 2018.Kitabı okudu