kibritçi kız soğuktan titreyen ellerini avuşturup ısıtmaya çalışırken asıl üşüyen yüreğini ve içine akıttığı gözyaşlarını saklamaya çalışıyordu. hissetmediği elleri ile tuttuğu kibritler fırtınanın oyununa gelip saçıldı .
tek son bir kibrit kalmıştı küçük kızın elinde. sıkıca tuttu küçük kız ve yaktı son kibritini o unuttuğu sıcaklığı son bir kez hatırlayabilmek ve belki yüreğindeki ayaza son verebilmek için.
adi rüzgar yine yaptı yapacağını son umudunu da söndürdü küçük kızın.. ölüm gelip küçük kibritçi kızı o bilinmeyen yolculuğuna çıkarırken geride kalan vücudun sureti ufak bir tebessüm gösteriyordu. kimbilir belki ölüm herkesin sandığının tersidir, soğuk değil sıcaktır...
