Değirmen
Sabahattin AliDeğirmen Gönderileri
Değirmen kitaplarını, Değirmen sözleri ve alıntılarını, Değirmen yazarlarını, Değirmen yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yarın öldüğümüz zaman birisi bize sorsa: “Dünyada neler gördünüz?” dese herhalde verecek cevap bulamayız. Koşmaktan görmeye vaktimiz olmuyor ki…
Vicdan azabı dedikleri şey, ancak bir hafta sürer. Ondan sonra en aşağılık katil bile yaptığı iş için kafi mazeretler tedarik etmiştir.
Düşünün efendim, bu kadar alıştıktan, onu bu kadar tanıdıktan, kendime yakın bulduktan sonra ondan nasıl ayrılabilirdim?”
"Öyle bir zamanlarım olur ki, beni sessizce bekleyen odama giderken, bu her akşamki yürüyüş beni sıkar, boğar ve ben caddeyi örten kalın kar tabakasının üstüne uzanarak orayı nefesimle eritmek, ta toprağa kadar bir delik açmak isterim "
Sayfa 75
Tesadüfün pek merhametli olmadığını ve birbirlerine böyle yakın olanları bir ikinci defa karşı karşıya getirmediğini biliyorlardı. Fakat konuştukları dil, diğer kırlangıçların diliydi ve bu dilde, söylemek istedikleri şeyleri söylemekten utanıyorlardı. Bu dil, onların içindeki şeylere uygun değildi.
Hayatımda bu kadar inkisara uğrayacağımı tasavvur edemezdim.
Sayfa 142
"Orman bizim her şeyimizdir delikanlı,anamız, babamız, evimiz... "
Sayfa 95
Odamda beni kitaplarım bekler. Bu yegâne tesellidir.
Sayfa 76
Bazen üzüntülerin uzattığı, bazen yalancı bir sevincin kısalttığı günler çok çabuk geçti.
Sayfa 57
Yaşadığımızın farkına varmayacak olduktan sonra ne diye yaşıyoruz?
Sayfa 43
Ayrı, her şeyden, herkesten ayrı ve uzak kalmak, yalnız kendisini dinlemek, yalnız kendi düşünebileceği gibi düşünmek istiyordu.
Sayfa 32
Bu oda karanlık diyordum."bu oda yalnız bugün değil,her zaman böyle karanlık..."
Burada kitaplarımla ben yaşarız ve bize aydınlık getirecek kimsemiz yok.Ben burada yalnızlığı bardak bardak içiyorum.
Her şeyi bırakarak buraya gelmek isteyince, karşıma istikbal hülyalarım, mektepte muhayyilemin süsleyip püsleyerek kafama yerleștirdiği tasavvurlarım çıkıyordu. Ama öyle bir hale geldim ki, çıldıracaktım... Düşünüyordum: Gidersem istikbalimi kaybedecektim,fakat durursam aklımı...Yalnız kaldığım günlerde benim yegâne dostum olan aklımı...Her şeyden fazla sevip beğendiğim akılcağızımı!