Daha merdivenleri inmeye başlamamıştınız ki, kapıyı kapadı, böylece sizi duygulandırabilecek son fırsatı da kaçırmış oluyordu, bunu pek önemsediği de yoktu ya...
bu resimlerin ilginç yönü şuydu ki, gerçekte var olan objeyle çizgilerde canlandırılan objeyi birbirinden ayıramıyordu insan, sanki ressam bir çok çağdaşı gibi belli bir tasarıdan hareket ederek amacının salt başarısını koymuştu ortaya: gerçeğin tam bir benzerini yaratmak
Sizi birinci kadından nefret ettiren o 'şüphe liken'i bir çırpıda körleyip atma yürekliliğini göstermiyorsunuz diye şimdi de diğerinin yüzünde bitecek, yayılacaktı da buna göz yumacaktınız öyle mi?
Nefret ettiğim şu Vatikan'a ne yapıp edip sokmak istiyorsun beni, göz kamaştırıcı ve özgür Roma'nın böğründe asılı kalmış şu kanserli site, ahmakça süslenmiş püslenmiş bir irin torbası
Gir işte, ardına dek açık kapı, ikinci yüzünle atacağın ilk adımları izleyeceğim; senin için başka bir çıkar yol yok: yapabileceğim tek iyilik sen geçer geçmez bu kapıyı geldiğin yolun kapısını iyice kapatmak ve artık dönüş olmadığına seni inandırmaktır