Madame de Sevigne, La Fontaine'nin hikayeleri için der ki:
- Kiraz dolu bir sepettir, insan en güzelerini seçmek ister, bir de bakar ki, sepet boşalmış!
Eski muasır edipler, işte, biribirleri için böyle nükteli, iltifatlı sözler sarfederlermiş. Bizde Şimdikiler aksine hareket ediyorlar, herhangi bir şöhret sahibinin eserleri için diyorlar ki:
- Çürük yemiş dolu bir sepettir, insan kötülerinden ayıklamak istiyor, bir de bakıyor ki sepette iyisi kalmamış!