Gecenin en hüzünlü saatinde uyanıp tüm gelmişime geçmişime sövebilirim. Seçimlerimi, kaybettiklerimi düşünebilirim. Gecenin bir yarısı balkonda bir sigara tüttürüp sessiz çığlığımı tüm sokaklara yollayabilirim. Yalnız kalıp çocukluğumu düşünebilirim, kendimden tiksinip kafamı duvarlara vurabilirim. Sonra güneş açabilir ama ben, ama ben, ama...