Bir insanın ruhunda iyi olan bir tarafla kötü olan bir taraf var. Mahiyet itibariyle iyi olan taraf, kötü olana hâkim olduğu zaman, buna 'kendi kendine hâkim olmak' diyorlar, bu da bir övmedir; ama kötü bir eğitim veya kötü bir muhit yüzünden iyi olan taraf küçük kalarak, kötü tarafın çokluğuna yenilirse, bu bir ayıp gibi kusur bulunur, buna da 'kendi kendine buyruk olmak', bu durumdaki insana da gemsiz denir.