Ne oportünistler gibi, sadece reform yeter denilebilir; ne de alelumum [genellikle] küçükburjuva palavracıları anarşistler gibi, reforma hiç lüzum yok denilebilir.
(...)
Reformu istememek; gebe kalınmadan doğum beklemeye benzerse, reformdan başka bir şey beklememek dahi; çocuğun ana karnında ilânihaye [sonsuza kadar] kalmasını, yani hiçbir zaman doğmamasını arzulamaktan farksızdır.