Dil Denen Mucize
Walter PorzigDil Denen Mucize Gönderileri
Dil Denen Mucize kitaplarını, Dil Denen Mucize sözleri ve alıntılarını, Dil Denen Mucize yazarlarını, Dil Denen Mucize yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İsmin Müsemmâyla Tevâfuku
Platon bütün meseleyi "isimlerin doğruluğu" meselesi olarak nitelemiştir,yani bir ismin bir şeyle,o şeyi kastedecek ve düşüncede onu temsil edecek derecede bağlı olmasının sebebi.
Sayfa 13
Mefhumların vaziyeti (konumunun ehemmiyeti) !
Her nesne kendi doğru ismine sahiptir,iş onu bilebilmektir.
Sayfa 11
"Dil mülkiyeti, beynin herhangi bir yerinde yığılmış bir nesneler topluluğu değil, belirli uyarmalara belirli tarzda reaksiyon gösterme konusunda, alıştırma ile kazanılmış yetenektir ve hazırlıktır."
Sayfa 143Kitabı okudu
"Bir hastalık veya yaralanma sonucu konuşma yeteneklerini arızalanan ve renk duyumları tamamen normal ve arızasız olduğu hâlde, renk adlarını artık anlamlı şekilde kullanamayan hastalar, kendilerine gösterilen tonları alışageldiği üzere kırmızı, sarı, yeşil, mavi gruplarına bölmemekte, her renk tonunu ayrı bir nitelik olarak kavramaktadır."
Sayfa 77Kitabı okudu
Etimoloji???
Yunanlılar Herakleitos'tan çok önce, isimlerin kendi kökleriyle, isimlendirilen nesnelerin mahiyeti konusunda bilgi veren ilişkisini "etymos" 'doğru, gerçek' olarak adlandırıyorlardı. Bu geriye götürüp bağlama sanatı, "etimoloji" yani 'kelimelerin gerçek anlamları bilgisi' ismini buradan almıştır.
Dilin işaret kavramı vasıtasıyla açıklanabileceğine inanmıyorum, bundan daha doğrusu, işareti kısaltılmış ve dondurulmuş dil olarak görmektir. Benim için en önemli husus, bir işaretin açık ve tek anlamlı oluşudur, dil ise tabiatı gereği böyle olamaz.
Sayfa 77Kitabı okudu
...erken saatteki ilk ışık izlenimini uyandıran ve aynı zamanda canlandırıcı, dinlendirici bir uykudan sonra sabahleyin yürüyüşe çıkan insanın ruh haletini sembolize eden i- sesi...
Sayfa 25Kitabı okudu
Platon, Herakleitos’un bir öğrencisinden dolayı «Kratylos» diye adlandırdığı diyalogunda, «dilin nesnelerin mahiyetinin anahtarı olduğu» şeklindeki görüşü ele alır ve inceler. İnsanın yüksek yetenekleriyle, gerçek varlığa giden yolu bulabileceği düşüncesi, muhakkak ki Platon’a yabancı değildi. Fakat o, sabit ve değişmez varlığı bir olaylar ve gerilimler örgüsüne çözüp dağıtan bir öğretiyi pek güvenilir bulmuyordu. Bu yüzden bütün öğretiyi, onu bazen oldukça hoşgörü ile bakarak, son derece zekice, bazı anlarda fark edilmesi çok zor bir istihza ile bir kere daha ele aldı ve sonunda çürütüp reddetti: Her şeyin sonunu anlamaya giden yol, dilden geçmiyordu.
Sayfa -1Kitabı okudu
Yunanlılar Herakleitos’tan çok önce, isimlerin kendi kökleriyle, isimlendirilen nesnelerin mahiyeti konusunda bilgi veren ilişkisini etymos ‘doğru, gerçek’ olarak adlandırıyorlardı. Bu geriye götürüp bağlama sanatı, «etimoloji», yani «kelimelerin gerçek anlamları bilgisi» ismini buradan almıştır. Çünkü her nesne kendi doğru ismine sahiptir, iş onu bilebilmektir.
Sayfa 12Kitabı okudu