Eşref oğlu Ka’b, genç bir şairdi. Peygamberi ve ona inananları eleştiriyordu. Peygamber bir gün arkadaşlarına sordu:
-Bu adamı öldürebilecek kimse var mı?
Mesleme oğlu Muhammed, ortaya atıldı:
-Ben varım.
Eşref Oğlu Ka’b nasıl öldürülecekti? Planlar yapıldı. Hadis kitaplarının yazdığına göre, “yalan”lar uyduruldu, “tuzak” hazırlandı. Bir gece, kalesinde bulunan şairin kafası kesilerek plan sonuçlandırıldı. Ve kesik baş, Peygamber’e alınıp götürüldü. (Buharî, Cihad/15/1, Rehn/3, Tecrît, hadis 1578; Müslim, Cihad/119, hadis 1801; Ebû Davud, Cihad/169, hadis 2768).
Yıllardan 1978, 79, 80. Bedrettin Cömert, Abdi İpekçi, Cavit Orhan Tütengil, Bedri Karafakioğlu, Ümit Kaftancıoğlu, Ümit Doğanay, Sevinç Özgüner, Doğan Öz... Bunları Allah uğruna öldürecek bir mümin yok muydu? Bulundu, vardı. Pusular kuruldu. Herkes bizden olana kadar mukatele devam edecekti.