İbn-i teymiyye, vaktiyle ehl-i sünnetin hatırı sayılır büyük bir alimi iken sonları bir hayli yolunu şaşırmış ve taa Ashab-ı Kiram'a varıncaya kadar din büyüklerine dil uzatmıştır. Kendisi müçtehitlik iddiasındadır. Güya asrında zuhur eden bid'atlerle mücadele etmiştir. Evliya kabirlerini ziyaretle, onlardan ve hatta peygamberlerden şefaat dilemeyi putperestlik sayar.