Disparöni ya da Yaşama Korkusu
Nihan KayaDisparöni ya da Yaşama Korkusu Gönderileri
Disparöni ya da Yaşama Korkusu kitaplarını, Disparöni ya da Yaşama Korkusu sözleri ve alıntılarını, Disparöni ya da Yaşama Korkusu yazarlarını, Disparöni ya da Yaşama Korkusu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ölümün gücünü unutuyorsun,Cem.Ölen kadar hayatta kalanları da dönüştüren bir şey ölüm.
Donmuş bir tek andan sayısız anlar bulup çıkartmaktır sanat.
"Ama sen zamansızsın, Feraye. Seni, eski ya da yeni, hiçbir zamanın içine oturtamıyorum ki."
Halbuki sen görmeyeli çok şey değişti yerin üzerinde.
İnsanlık! Bilim! Onur! Bunlar ne ki anne? Sadece laf!
Kocaman boş laflar.
Sırf, dünyaya getirmiş olmanın sorumluluğu yüzünden katlandınız çocuklarınıza! Ama size sorsalar, 'hiç doğmasalar daha iyi,'derdiniz, değil mi?
Ölmemizi değil, ama olmamamızı istediniz, yalan mı?!
El değmedik yer bırakmıyorum hayatımın çeperlerin de; elim nereye yetişiyorsa uzanıp orayı parmaklıyorum, sırf parmaklamış olmak için. Gözüme ilişen her yere uzatıyorum ellerimi. Olmazsa olanca gücümle zıplıyorum, parende alıyorum, amuda kalkıyorum.
Parmak izlerim bildiğim her yerde leke bırakıyor.
Geriye baktığımda sadece bıraktığım lekeler oluyor gördüğüm.
Hayatım artık beklemenin kendisi. Ne olursa olsun, ama yeter ki artık bir şey olsun diye usanmadan bekliyorum.
"Bana bir neden söylemedi," diye sayıklıyordu evde kendi kendine; "Bana bir neden söylemedi... Etim budum yok Varlığım, omurgam yok. Bir neden söylemeye bile gerek duymadı bana... Hiçim ben. Hiçbir şeyim. Anlamsızım. Varlığım da anlamsız.
Sayfa 182Kitabı okudu
O kadar uzun zamandır bekliyorum ki artık beklemenin kendisine dönüşmüş gibiyim. Beklemek bütün vaktimi alıyor; bütün ömrümü, hayatımı kaplıyor. Artık bekçi gibi Godot'yu bekler gibi, Mehdi'yi bekler gibi, beklemenin kendisini bekler gibi bekliyorum.
Sayfa 31Kitabı okudu
