Disparöni ya da Yaşama Korkusu
Nihan KayaSözler ve Alıntılar
Bazı şeyler hiç eskimiyor; onlar zaman mefhumunun büsbütün dışında.
Sayfa 108
Ne de olsa dışarıdan soyutlanmış bir dünya kurdum ben kendi evimde.
Sayfa 30
Herkesim gibiydi o benim.
İstiyorum ki ben de herkes gibi uyayım kurallara. Ama olmuyor işte. Nasip değil, nasip. Şansım yok.
Sayfa 196
Doyumsuzluğum bundan, ne aradığımı unutalı çok oldu.
Sayfa 32
"Konuş, Feraye. Bir şeyler söyle. Ne olursa."
"..."
"Konuşmaya çalış. Zorla kendini."
"..."
"Sana bu kadar ağır gelen nedir?"
"Vücudum." "Vücut." "Varlık..."
Sayfa 161
Her şey öyle steril, öyle kırışıksız, öyle yerleşikti ki insan sandalyenin ucuna ilişmeye bile ürküyordu.
"Elimde değil" diyordu Feraye "Zihnim o kadar karışık ki etrafımdaki her şeyi cok düzgün tutmak zorundayım."
Sayfa 144