Divan
Mustafa İslamoğluÖne Çıkan Divan Gönderileri
Öne Çıkan Divan kitaplarını, öne çıkan Divan sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Divan yazarlarını, öne çıkan Divan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ara sıra kuşum uç üzerimden
vefasızım amma belki özlerim
bir de sen oklama ta can yerimden
gel, bugün de taşma ırmak gözlerim
kuşum arasıra uç üzerimden
göç eden kuşların gözleri kara
dayan gülüm dayan bahar gelecek
muhabbet ne büyük kapanmaz yara
ölecek yaralı serçe ölecek
dönecek mi söyle kuşlar bahara?
Bir güzel düş gibi bir hayal gibi
sen de git can kuşum, de var sen de git
dost mezarı içim bulunmaz dibi
düşersem aklına el aç niyaz et
bir uslanmaz mor denizim
suya vurdum ayak izim
ötelerde yakup gözüm
yusuf bana çile kokar
av kışında süreğimin
dibi gökte direğimin
gizeminde yüreğimin
özlem muştu şimşek çakar
şu iki azap meleği gibi duran
gözlerini çek üstümden
...Söylerken ağlayan şair
Doğururken ölen ana
İkisi de bir
"Aşk" ve "Acı" haberim olmadan
En ücra yanıma sığınabilir
Adına kıyamet diyecekler yokluğunun...
adına kıyamet diyecekler
yokluğunu farketmenin
güneşin gözleri kararacak
her gece sabırla seni aramaya çıkan
ay çatlayacak
dünya başını yıldızlara çalacak
adına kıyamet diyecekler
seni yitirmenin evrensel mateminin
Gün gelir
Şairlerin de dili tutulur
Gerisi unutulur
Kitab'ı eline alır bir şair
Şiirinden utanır
Zamanın keskin gözleri vardır
ölümsüz olanı iyi tanır...
İhanet mi?
Defterimizde yiğitliğin öbür adı.
Sayfa 111Kitabı okudu
Meğer o da acıkmış
Kimse duymasın ama:
Kalbim insan yiyor.
Sayfa 127Kitabı okudu
ben bir yasak işledim sorgum yapıldı suçsuzum dedim, ama değildim: imrenerek bakmışım uçan bir kuşa katilini emziren bir ananın acısı bendeki bir seyyahım ki ölümümü sırtımda taşıyorum sanki yaşıyorum bu minval üzre bir gün bana darağacı olacak bu söğüdü sulamak zorunda kalışım
çaresizliğim!
çaresizliğim!
Koynuma iki yılan gibi sokulan o yıllar
Hayatımın hava parasıydı, ödedim.
Sayfa 17Kitabı okudu
Saadet-zedelerin morga çevirdiği bir dünyada
Bana alevlerden kostümlerle dans etmek düşüyor.
Sayfa 11Kitabı okudu
Şiir okuyucusu değilim. Malesef şiir ile aramda bir mesafe var, bunu kendimde bir eksiklik ve kusur olarak görüyorum.
Bu kısa şiir kitabına gelirsek; hem iç derinliği, hem dış ahengi (ses uyumu ve kafiye) olan şiirlerden oluşuyor.
Yazar 1985-90'lı yılları kapsayan bir dönem yazdığı şiirleri, yaşadıklarını, hissettiklerini aktardığı bir günlükmüşcesine, altlarında tarihleriyle okuyucusuna sunmuş. Bir anlamda otobiyografik izler var, sanki yaralarını bize göstermiş.
Benim açımdan 85-90'lı yıllar içindeki yaşanmışlıklarının yoğunluğu ve yorgunluğu ayan beyan ortada. Yazarın bu şeffaflığını sevdim. Bu kadar şeffaflık da yürek ister, insanlar genelde yaralarını saklar.
Hem kendi ülkesine, hem çevre coğrafyaya da yer yer ayna tutmuş; şiirlerinde konu olarak oraları, onların meselelerini dahil ettiğini de görüyoruz.
Geleceğe yönelik "erken" sitemler gördüm.
Daha önceleri okumuş olsam, ben herhalde o günlerde bunu algılayamazdım.
Bugün benim de şikayet edip esefle andığım bir takım arıza ve sancıları o günlerden fark etmiş yazar. Ben ancak bugün anlıyorum derdini.
Keşke tâ o günlerden göz yaşı gibi kaleminden dökülen gözlem ve tespitlerinde yanılsaymış.
Yani, gerçek dertler, derin duygu ve muhakeme ile, coşkunlukla yazmış. Taşmış. Yanmış, yakmış.
"al da git eğreti gülüşlerimi
isyanı kutsayan yüz bende kalsın
maviye boyama zor düşlerimi
gemimi yakacak köz bende kalsın"
Divan 
Mustafa İslamoğlu
Müminlerin annesi Hz Aişe ye
eteğinde çamur anne, eteğinde ateş
sanki Kudüs oldun anne, yüzünde bin güneş
o ne avuçladığın anne, ellerin yanmış
ruhlar ağlaşıyor yine, melekler ayaklanmış
denizler kabardı sen dur, denizler kabardı
bu ırmaklar yokken anne gözlerin vardı
kundaklanmış saçlarından kıvılcım düştü
yaralanmış tüm aşklar ona üşüştü
yıldızları mı küstürdük, uçup giden ne
belki yoruldu melekler, göğü tut anne
eteğinde çamur anne eteğinde ateş
sanki Kudüs oldun anne, yüzün bin güneş
gel yaralı serçem küsme bahtına
vurma kayalara allı başını
anka kuşu olsan geçmem tahtına
bir sen kaybetmedin can yoldaşını
yaralı serçem gel küsme bahtına
herkesle gülünür fakat çilelim
ağlanmaz herkesle, unutma bunu