Divan
Francesco PetrarcaSözler ve Alıntılar
Ben ki kimi zaman yalan kimi zaman gerçeğim.
Öylece geçer günlerim, aynada görürüm yittiğimi.
Sessizce kayar gençliğim ve uzaklaşır umutlarım
onları yıkacak olan mevsimlere doğru.
Giderek kısalıyor, korkarım, önümde kalan zaman.
--Düzenlenmiştir.--
Sayfa 168 - EfilKitabı okuyor
-
Çok kez insanca görünüşünden ötürü yüreklendim,
saldırıya geçmek istedim güvendiğim korumalarımla,
ona uygun gelecek sözler seçtim kafamda,
düşmanıma karşı, alçakgönüllü ve ürkek.
Çakılıp kaldı aklım gözlerine, boşuna gitti tasarımlarım,
benim her geleceğim çünkü her yazgım,
iyiliğim, kötülüğüm ve yaşamım, ölümüm,
yapacağı tek şey vardı ünün; bıraktı herşeyi o kadının ellerine.
Oluşturamadım bu nedenle bir tek sözcük ağzımda,
anlaşılır olsun, yalnız bence değil, başkalarınca: böyle
yapmıştı beni Aşk, bacaklarım titrerken, sesim çıkmaz olmuştu.
Bildiğim o ki, yürek yakan bir aşk dilimi bağlar,
konuşacak güç bırakmaz insanda.
yandığını açığa vuran kişi çok az seviyor demektir.
Sayfa 169 - EfilKitabı okuyor
ve şimdi görüyorum apaçık bir biçimde,
hoş olan herşeyin dünyada kısa süren bir düş olduğunu.
doğa pamuk ipliğine bağlamış yaşamını o kadının,
gelemez en ufak bir sarsıntıya;
öylesine yorgun ki kalbi kalmak istemez artık bu dünyada,
böylesine zorlu ve miskin.
İşte, böyle terkediyor yavaş yavaş kadınımın ruhu
incelikli, sevimli ve güzel bedenini,
bir zamanların gerçek güzellikler aynası,
...
Tanrım, görüyorum sonunu boş umutlarımın
beni yaşama bağladığına inandığım.
Sayfa 180 - EfilKitabı okuyor
Bakarken dingin güneşine hayran hayran gözlerinin
bilirim, oradadır, benimkileri renkten renge sokanın,
ıslatanın; kopar yüreğimden yorgun ruhum uzaklaşır,
sığınmak ister koynuna, adına cennet dediği toprağının;
...
Ne ki, düşüncelerin çoğu hüzünlü, azı neşeli ve çoğu kez
pişmanlık içindedir bu yürekli girişiminden ötürü,
böylesi bir meyve de ancak böylesi bir kökten doğarmış.
Sayfa 172 - EfilKitabı okuyor
Ne ki, zaman kısa
kalemim yetmiyor yazmaya anlatmak istediklerimi,
kafamdan kim bilir neler geçiyor aklımda tuttuğum,
ama yazıya dökemediğim birkaçının dışında,
dinleyenin aklını başından aldığı.
Ölüm çevrelemişti yüreğimi
susmak yararsızdı, elinden onu çekip almak için,
ya da yardımına koşmak baskı altındaki duygularımın.
Ağzımı açıp
Sayfa 20 - EfilKitabı okuyor
Günde bin kere öldürecek olsa da beni
sevmemek elde değil onu,
ondan umar beklememek,
korkutsa da çünkü o Kadın beni,
Aşkı umut veriyor bana.
Sert ve kaba davranışlarıyla iyiliğime ağlayıp,
ağladığıma gülse de, gene de
değiştiremez bir tekini düşüncelerimin
--Düzenlenmiştir.--
Sayfa 171 - EfilKitabı okuyor