Gönlüm ziyâde dardır ey akl pendi ko
Gen yerde eylegil yüri var kethudâlığı
(Ey akıl, benim gönlüm oldukça sıkıntı içindedir, huzursuzdur; sen git de kâhyalığı gen yerde(geniş yer) yap)
Bâri cem'-i kütüb etdin çalış istihrâca
Kalma bî-beng ü nevâ dehrde sahhâf gibi
(Kitap topladın, kitaplık sahibi oldun; hiç değilse, onlardan bir şeyler çıkarmaya çalış; sahâf gibi meyvesiz ağaca benzeyip durma)