Aynı anda birkaç kitap okuduğum için bazı kitapları geç bitiriyorum. Doğru Türkçe de zamana yayarak okuduğum kitaplardan. İtiraf etmek gerekirse kitabı okuyana kadar Şiar Yalçın'ın ismini duymamıştım. Tivitır'da şans eseri kitaptan bir alıntı gördüm ve bu vesileyle kitaba başladım. Kitap genel manada çok bilgilendirici. Deneme tarzında olduğu için sadece Türkoloji alanına değil her türlü okuyucuya hitap ediyor. Fakat bu hâlde bile çoğu akademik kitaptan daha faydalı olduğunu söylemeliyim. Yazar engin birikimiyle çok güzel noktalara değiniyor ve dilimizde sık yapılan yanlışları da düzeltiyor. Tabii yazarın her söylediğine katılmıyorum. Mesela sadece kuzen kelimesini değil, kuzin kelimesini de kullanmamız gerektiğini söylüyor. Nedeni ise Fransızcada kuzen kelimesinin erkekleri kuzin kelimesinin ise kadınları belirtmesidir. Fakat Türkçede dişilik ve erillik özellikleri yoktur. Türkçede kelimeler cinsiyetsizdir. Dolayısıyla kuzen kelimesini genel anlamda kullanmak Türkçeye uygundur. Tabii yazar bu tartışmayı 1990lı yıllarda yapıyor. O dönemi günümüzden eleştirerek anakronizm yapmamalıyız. Başka dikkatimi çeken husus ise yazarın o dönem yanlış diye eleştirdiği kelimelerin doğrusu şu an yanlış kabul ediliyor. Mesela "guaş boya" deyip "guaj"a yanlış diyor fakat şu an TDK'de "guaş" diye bir kelime yok. Doğrusu "guaj"dır. Son olarak kitabı herkese tavsiye ederim. Her şey doğru Türkçe için... :)
