Doğudaki Hayalet
Pierre LotiDoğudaki Hayalet Sözleri ve Alıntıları
Doğudaki Hayalet sözleri ve alıntılarını, Doğudaki Hayalet kitap alıntılarını, Doğudaki Hayalet en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Mermer mezar taşının dibinde, ordaki küçük bitkilerin en tazelerinden birini yanımda götürmek üzere seçiyorum; sonra mermer üstüne kabartmayla yazılı, pırıltısı yitmiş yaldız kaplı adını yine öpüyorum - ve atıma biniyorum, geriye dönüp bakıyorum uzaktan, yüksek İstanbul surlarının göz alabildiğine uzanıp gittiği yalnızlığın ortasında onu bir kez daha görmek için...
Sayfa 117Kitabı okudu
Yalnızca geceleri, düşlerdeki ayıklık anlarında dinmek bilmeyen pişmanlıklarım sürekli aynı biçimde geri geliyordu; kendimi hep İstanbul'a geri dönmüş sanıyordum; büyük, ölgün bir gökyüzü üzerinde karanlık, çok yüksek kubbelerin gölgesi düşmüş bir İstanbul'a; sonra kaygıyla hep oradan oraya koşuşturuyor, elimde olmaksızın durup kalıyor, hedefe varamiyordum; sonunda demir alma vakti geldi sanıp ona ulaşmama yetecek saniyeleri boşa harcamanın acısı ve tedirginliğiyle hep uyanıyordum.
Sayfa 11Kitabı okudu
Korktuğunuz, duygularınızı derinden alt üst eden kutsal bir mezar ziyareti söz konusu olduğunda kılığın rüküşlüğü konusundaki ayrıntılar pek çocuksu kaçıyor.
Sayfa 86Kitabı okudu
Hüzünlü bir masal oyunu olan hayatımın unutulmaz bir perdesi orada oynandı mutlaka; o yüzden oraya dönme düşüncesi böyle tedirgin ediyor beni; o yüzden oradan gelen her şey, aklımdan geçen bir Türkçe sözcük, bir Doğu silahı, bir Türk kumaşı, bir koku beni hemen sürgün gibi düşlere daldırıyor, gözlerimin önünde İstanbul beliriyor yeniden...
Sayfa 6Kitabı okudu
Dakikalar, hep dakikalar beklemekle geçiyor.
O benim sevgilimdi; bütün ruhumla kendimi ona verdiğimi, yaşadıkça ve sonsuzlukların ötesinde süreceğini sanıyordum; ona ilişkin hiçbir şey bilmiyorum artık.
Sayfa 6 - undefined
On yıl süren ayrılık ve sessizlik çukurlar açıyor anılarda, bir yıpranmışlık, tuhaf bir unutkanlık, bir karanlık başlangıcı getiriyor, birbirini en çok sevenler arasında bile… İnsanın bunu kendinde gözlemlemesiyse acı bir düş kırıklığı oluyor.
Sayfa 72Kitabı okudu
Öldüğümüz zaman bir başka yok olma süreci başlar yalnızca, parça parça yok olur, giderek salt gecenin karanlığında hep daha derine gömülürüz. Bizi sevenler de ölürler, görüntülerimizin yarı yarıya saklı kaldığı tüm insanların kafaları dağılıp gider ve yine toprak olur, bize ait ne varsa her yana dağılır ve ufalanır, artık kimsenin tanımadığı resimlerimiz silikleşir sonra adımız unutulur ve bizim kuşağımız da devrini tamamlayıp geçer...
Sayfa 110Kitabı okudu
Ve vakit geçiyor, ben ilerleyemiyordum.
Sayfa 10 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Özellikle bu
hüzünlü çekicilik beni etkiliyor, yarın olacağım yere, oraya doğru çekiyor beni.
Sayfa 9 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ve zaman akıp gitmeyi sürdürecek, ikimizin adı da unutulacak - ayrı ayrı...
Sayfa 61 - Karınca Yayınları-epub
Hiç beklenmedik biçimde yüreğimi böyle kapatan ne oldu acaba?
Zamanla her şey bellekte nasıl değişiyor, her şey nasıl unutuluyor!
Sayfa 45Kitabı okudu
... kimsesiz ölülerin, rastgele gömüldüğü, uzunluğu on kilometreyi bulan bu kuş uçmaz kervan geçmez mezar alanı, birdenbire gözümün önüne geliyor. Oraya gömmüşler onu...
Sayfa 87Kitabı okudu
Ah, o gençlik çağı! Tanrı'ya hem karşı geldiğim, hem de yakardığım günler!...
Sayfa 8Kitabı okudu