engellenemez miydi? aklına geldikçe kendi kendine sorardı.
...
böyle her şeyin, onu çevreleyen herkesin hayatının, kumdan bir kale gibi yıkılması, engellenemez miydi?
kafalarının içi bir sürü hayalle dolu sıradan ölümlüleriz.
yemek yiyoruz, çalışıyoruz, uyuyoruz, seviyoruz, kavga ediyoruz, yaşam savaşı veriyoruz, ölüyoruz.
nokta.
hikayenin sonu.
ya da... başı.
sonuçta, diğerlerine zarar vermedikleri ve bizi daha güçlü kıldıkları müddetçe, neye inandığımızın o kadar da önemli olmadığı konusununda hemfikir kaldık.