sonuçta, diğerlerine zarar vermedikleri ve bizi daha güçlü kıldıkları müddetçe, neye inandığımızın o kadar da önemli olmadığı konusununda hemfikir kaldık.
sonunda öyle bir yere varıyorsun ki, hayatının sahici bir şeye benzemesini istemeye başlıyorsun... ama sonra, sahici olan nedir diye düşünüyorsun. başkalarının hayatı hakikaten sahici mi? bizden öncekiler hakikaten yaşadılar mı?
bilmiyorum... bilmemek çok güzel bir şey biliyor musunuz? bilmiyorum, bilmiyorum... çünkü bilmem gerekmiyor... bildiğim şeyleri de artık bir an önce unutmak istiyorum...