Bir zamanlar karnımı doyuran toprak
Üstüme gölgelik, altımda yatak.
Hiç ümit etmezken olacağa bak;
Nihayet ağzıma, gözüme doldu.
Ve işte dünyada en son arkadaş
Başımın ucunda dikili bir taş.
Bitti, doğduğum gün başlayan savaş,
Kâinat benimle beraber öldü...
.
.
Uğur Işılak'a bir programda en çok şiirini ezberlediği şairler sorulmuştu, o da Necip Fazıl Kısakürek ve Abdurrahim Karakoç demişti. Necip Fazıl Kısakürek'in Çile kitabındaki şiirlerine hayran kalmışken birde Abdurrahim Karakoç'un şiirlerini okuyayım dedim. Ama pek umduğumu bulamadım.
Bazı okurlar çok sevmişler Karakoç'un şiirlerini ama Allah aşkından çok sevipte kavuşamadığı Mihriban'a olan sevdasını yazmış şair. Birkaç şiirinde Allah aşkı görülsede ben okumaktan pek zevk alamadım şiirlerini.
Ama benim kitabı alış sebebim farklıydı. Neşet Ertaş dinlemeyi seviyorsanız, onun türkülerindeki sevda cümlelerinin benzerlerini Karakoç'un şiirlerinde de bulabilirsiniz.
Eseri okuyup okumamak size kalmış :)
