Dünya Tarihinin Perde Arkası
Turgut GürsanDünya Tarihinin Perde Arkası Gönderileri
Dünya Tarihinin Perde Arkası kitaplarını, Dünya Tarihinin Perde Arkası sözleri ve alıntılarını, Dünya Tarihinin Perde Arkası yazarlarını, Dünya Tarihinin Perde Arkası yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir kaç doğru, binlerce saçma efsane
Sözde kitap "dünya tarihinin perde arkası" Bir kaç gerçeğin haricinde binlerce palavra içerir. Kanıtsız, delilsiz bir çok iddia var. Neredeyse bütün doğruları çör çöp haline getirmiş aptallıklarla dolu. Kitabı yazan kişinin niyeti bence aşikar, tahrifat, Bilgi kirliliği hatta dini kitapları ve peygamberlerin hayatını çarpıtmak. Hz İsa için kral, Hz, Musa, Hz Davut için firavun demesi bile kitabın ne saçmalıklarla dolu olduğunu anlatmaya yeter. Hatta Bazı Irkların marstan gelen değişik canlı türü ile insan ırkının birleşmesi sonucu olduğunu söylemesi hayal üstü (Peru, inka dönemini kast ediyor). Bu saçma kitap için kaynak gösterdiği kişiler ve kitapları hakkında araştırma yapınca daha çok saçmalıklar bulabilirsiniz.
Kızıl denizin yarılışı olayını bile saçma bir kişiye ve efsaneye dayandırıyor.
Dünya tarihinin arkasında ki karanlık güçleri öğrenmek isteyenler için temel başlangıç
İlluminati öneririm.
Bu konuda çalışmaları olan bir çok Türk yazar var 
Aytunç Altındal bunların başında gelir
Daha iyi yardım için Google var...
Çocukları diri diri yakmak!
İnsan kurbanı, Babil Dini ve Babil Kardeşliği'nin temelini oluşturmuştu ve bunlar nereye giderlerse gitsinler, insan kurbanı töresini de beraberlerinde götürüyorlardı.
Babil rahipleri kutsal sunaklardan bazılarını da yiyorlardı ki, bu rahipler için kullanılan "Cahna-Bal" deyiminden "insan eti yiyen" anlamında "Kanibal" kelimesi türemiştir.
Moloch (Uçan Kertenkele) Nemrud-Tammuz (Temmuz)un başka bir adıydı. "Tammuz-Moloch," çocukları diri diri yakma ritüeline verilen bir isimdi ki, bu ritüel halen günümüzde de devam etmektedir.
Daha sonra Druid'ler tarafından İngiltere'de 1 Mayıs'ta gerçekleştirilen "Beltane" ritüelinde de çocuklar kurban edilmekteydi. Bu ritüel, biraderlik Avrupada yayılmaya başladığı zaman, Babilliler'den miras kalmıştı.
Diri diri yakılan Bruno
Hermesçilik ve Mısır tutkusu tüm XVII. Yüzyıl süresince gelişmeye devam etti. Giordano Bruno 1600 yılında Roma'da diri diri yakıldı. Onun kurban edilmesindeki amaç, Kilisenin doğrudan meydan okumalardan korunmasıydı.
"Bilinenin tersine güvercin barış değil, ölüm ve yok olmanın sembolüdür."
