Öne Çıkan Dünyanın Omurgası Gönderileri
Öne Çıkan Dünyanın Omurgası kitaplarını, öne çıkan Dünyanın Omurgası sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Dünyanın Omurgası yazarlarını, öne çıkan Dünyanın Omurgası yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Neden şafağı izliyorum? Neden o zaman, gün içindeki başka bir saat değil de neden o özel an?
Çünkü şafak vaktinde güneş her zamankinden daha parlaktır. Çünkü şafak vaktinde, onun karanlığın ardından yeniden doğuşuna tanık oluruz. İşte benim umudum burada yatıyor, çünkü tıpkı güneşte olduğu gibi, bu gerçek bireyler için de geçerli olabilir. Düşenler tekrar tırmanabilir ve o zaman etraflarındakilerin gözlerinde daha çok parlarlar.
Şafağı izliyor, tanıdığımı sandığım adamı düşünüyor ve onun hakkındaki düşüncelerimin doğru olması için dua ediyorum.
-Drizzt Do'Urden
"Geçmiş artık yok ve gelecek de henüz yok," dedi Morik. "Öyleyse şimdiki zamanda yaşa ve tadını çıkar, dostum. Her ânın tadını çıkar."
"Gelecek için korku duymak yerine ânın neşelerini yaşasan hayatın çok daha eğlenceli olduğunu göreceksin."
İyi ırklar arasında esirlerin idam edilişini ve işkence görüşünü izlemeyi "kutlayan" bir tek insanlardır. Buçukluk toplumları böyle bir gösteriye asla kalkışmaz -buçukluk esirler aşın yemekten ölmeleriyle tanınır. Her ne kadar kavgacı olsalar da cüceler de bunu yapmaz. Cüce toplumunda, esirlerin icabına hızlı ve temiz bir yolla, olay çıkartmadan ve toplumun gözünden ırak bir yerde bakılır. Cüceler arasında bir katilin cezası, boynuna vurulan tek bir darbeden ibarettir Esir Karnavalı'nda hiç elf görmedim, tabii bir keresinde bir çift karnavala denk gelmiş ve bariz bir şekilde tiksinip oradan uzaklaşmışlardı. Bildiğim kadarıyla gnom toplumunda idam diye bir şey mevcut değil, sadece iyi döşenmiş bir hücrede ömür boyu hapis var.
Peki neden insanlar? İnsanoğlunun duygusal yapısında bulunan ne gibi bir özellik, Esir Karnavalı gibi faaliyetlerin düzenlenmesine sebep veriyor? Kötülük mü? Sanırım bu da çok basit bir cevap olur.
“Artık bir yuvasının olmadığını biliyordu.”
Sayfa 70 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
"Kahrolsun bu yaşam!" diye haykırdı, kollarını yeni doğan dolunaya doğru kaldırarak. "Kahrolsun, kahrolsun ve uçup gitsin şu ölümlü bedenimden! Yaşamak ve hak etmeyenin ganimeti benden çalmasını görmek ne kem bir kader. Adalet kazıklarla dolu bir çukurdayken. Kalıtsalken ölçüsü kıymetin."