Durgun Don - Cilt 1
Mihail ŞolohovDurgun Don - Cilt 1 Gönderileri
Durgun Don - Cilt 1 kitaplarını, Durgun Don - Cilt 1 sözleri ve alıntılarını, Durgun Don - Cilt 1 yazarlarını, Durgun Don - Cilt 1 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Geç olsun güç olmasın yanıla yanıla öğreneceğiz...
"... gözlerimi açtığın için teşekkür ederim sana, şimdi her şeyi görüyorum artık; gerçi kafam kalındır, geç öğrenirim ama..."
Sayfa 404Kitabı okudu
Sınırlar yok, nefret yok! Bütün dünyanın üzerinde bir tek mutlu yaşam. Ah!..
Sayfa 402Kitabı okudu
SAVAŞI İCAT EDEN GÖRMESİN CENNET.
Peki, yeni hükümet geldiği vakit savaş ne olacak? Yine dövüşmeye devam edeceğiz, biz etmesek çocuklarımız edecek. Savaşın kökünü nasıl kazıyacaksın; yüzyıllardan beri alışmışken insanlar savaşmaya?
Sayfa 402Kitabı okudu
"... Allak bullak ettin yüreğimi."
"Yüreğin ne diyor sana bakalım?"
"Ne dediğini anlayamıyorum."
Sayfa 405Kitabı okudu
Savaş bir kısım insanlara yarıyor, bir kısmına yaramıyor, değil mi?
Sayfa 401Kitabı okudu
Yaşam, yazılı olmayan yasalarını ister istemez insanoğluna kabul ettirir.
Sayfa 398Kitabı okudu
Kadın kalbi merhamete ve şefkate açıktır; hemen yumuşar.
Sayfa 397Kitabı okudu
Yaşam ana yatağından çıktı mı, birçok kola ayrılır. Aldatıcı, dolambaçlı gidişi içinde bir daha hangi yatağa yerleşeceğini önceden kestirmek güçtür. Bugün kumlu bir yatak üzerinde, dibi görünecek kadar sığ, minicik bir dere halinde akar, yarın kabarır, yatağını doldurur.
Sayfa 374Kitabı okudu
Ondaki yürek, canavar yüreği mi?
Sayfa 373Kitabı okudu
Her yarası olan yarasını kendi usulünce iyileştirir.
Sayfa 368Kitabı okudu
Bizleri, insanoğlunu birbirimize karşı çıkardılar; kurt sürülerinden beter. Ne yana baksan nefret. Bazen kendi kendime, acaba bir insanı ısırsam kudurur mu, diye sorduğum oluyor.
Sayfa 319Kitabı okudu
Ne için peki?
Aslında olanlar neydi? Henüz hemcinslerini öldürmekte ustalık kazanamamış insanlar, ölüm meydanlarına itilmiş ve bu insancıklar, çevrelerini saran ölüm korkusu içinde hücuma kalkmış, gözleri dönmüş bir halde ve ne yaptıklarının farkında bile olmaksızın birbirlerini vurmuş, birbirlerini kesmiş biçmiş, atlarıyla birlikte sakatlanmış ve içlerinden birinin vurulup ölmesi üzerine de dönüp kaçmıştı. Maneviyatları kırılmış olarak, ruhen çökmüş olarak kaçmışlardı.
İşte, kahramanlık destanı denilen şey!
Sayfa 314Kitabı okudu
İnsanın ne kadar çok parası olursa o kadar gözü doymaz oluyor...
Sayfa 296Kitabı okudu
Ne başkalarının işine karış ne de başkalarının inançlarıyla alay et.
Sayfa 289Kitabı okudu