Dürrüşehvar Sultan Sözleri ve Alıntıları
Dürrüşehvar Sultan sözleri ve alıntılarını, Dürrüşehvar Sultan kitap alıntılarını, Dürrüşehvar Sultan en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ancak yaşayamadıklarının acısının yanında, yüzündeki çizgiler çok hafif kalıyordu.
Sayfa 449
Biliyorsunuz kutlamalar akraba veya dostlarla yapılır. Hatta mutluluklar ve acılar da yakınlar ile yaşanır.
Sayfa 426
Her şey çıkar ve güç dengesi üzerine kurulmuştu. İnsanlar da devletlerin birer çekirdek modeli sayılırdı. Gerçek, menfaat gözetmeden yürütülen dostluklar yok denecek kadar azdı.
Sayfa 454
Ama hayat, ümit ettiğin müddetçe yaşanır olabiliyordu.
Sayfa 73
Çünkü Allah'ın bize bahşettiği en büyük hediye kendi yaşamımızdır.
Sayfa 441
İçinde neler yok ki, sınırı olmayan bir sevgi, ölçüsü olmayan bir kızgınlık, kırgınlık, hasret, hiç bir kuvvetin karşı koyamayacağı bir çekim gücü ve en sonunda da insanı delirten çaresizliğin ateşlediği müthiş bir yangın.
Sayfa 460
Allah'ım bana insan sevgisi ve merhameti ver.
Sayfa 251
Hani derler ya gözden ırak olan, gönülden de olur. O tamamen yanlış bir söz. Eğer bir kimse gönlünüze yerleşmişse, o orada büyüyor, büyüyor, büyüyor. Bir çınar ağacı gibi. Asla yapraklarını dökmeyen, dalları kurumayan ve büyümeye devam eden bir çınar ağacı gibi.
Sayfa 438
Eğer memleketim için bir şeyler yapmayacaksam neden bu tahsili yaptım. Kimin hizmetine sunmak için?
Sayfa 240
Zaman, hızı çok fazla olan büyük bir nehir gibiydi. Önüne ne kadar set çekerseniz çekin, bir yerden muhakkak kendine bir yol bulup, kendi çizdiği yoluna devam ederdi.
Sayfa 446
Ölünce kefen giyilir. Beyaz kefen çünkü bir boşluğa gitmektedirler ölümün rengi yoktur. Her ne kadar doğal bir olay olarak kabul edilse de hiç kimse ölürken mutluluk duymaz, istekli değildir. Biyolojik olarak yaşamlarını kaybetmişlerdir. Ebedi ve renksiz bir dönemin içine girmektedirler. İşte bu anı beyaz ile sembolize etmektedirler. Gelinlik giyerken ise evleniyorlar, gelinlik ne renk? O da beyaz. Bence evlilik yani düğün de kadınların ümitlerinin, hayallerinin, aşklarının, hayattan beklentilerinin bir anlamda manevi varlıklarının yok
olmaya başladığı gündür. Kadınların yüzde doksanı o gelinliğin içindeki genç kızın ruhunu heyecanını, hayallerini asla bir daha yaşayamazlar. Ve her gün, belki her saat yavaş yavaş kaybederler. Bu da manen ölmektir galiba. En acı ölüm de budur. İşte bunun için boşluğu, hiçliği, mutsuzluğu renksizliği hatırlatan beyazı tercih ediyorlar.
Sayfa 359
yükler gittikçe ağırlaşıyordu. Evet, ağırlaşıyordu, tıpkı akşama doğru uzayan ve ağırlığı olan gölgeler gibi..
Sayfa 179
Yıkılan evler belki yapılırdı. Kaybolan servetler belki yerine konabilirdi. Ama ailesini kaybeden bir yavrunun acısını, yavrusunu ve hatta tüm ailesini kaybeden bir ananın feryadını kim dindirebilirdi?
Sayfa 472
Annelik insana ne yaşatır, ne yaşatamaz, bunu net olarak bilemiyorum. Şu kadarını biliyorum ki, annelerin sahip olduğu fedakârlığın hududu yoktu.
Sayfa 359
Galiba insanoğlunun yaşamak için en fazla ihtiyaç duyduğu şey birilerine güven duymak ve duyduğu güveni kaybetmemekti.
Sayfa 353