Duyulmayan Anlam Çığlığı
Viktor E. FranklDuyulmayan Anlam Çığlığı Gönderileri
Duyulmayan Anlam Çığlığı kitaplarını, Duyulmayan Anlam Çığlığı sözleri ve alıntılarını, Duyulmayan Anlam Çığlığı yazarlarını, Duyulmayan Anlam Çığlığı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yaşamın geçiciliği karşısında geleceğin henüz varolmadığını; geçmişin ise artık varolmadığını; gerçekten varolan tek şeyin bugün olduğunu söyleyebiliriz.Ya da geleceğin bir hiç olduğunu; geçmişin de hiç olduğunu; insanın hiçlikten geldiğini; varlığa "büründüğünü"ve hiçlik tehdidi altında olduğunu söyleyebiliriz.
doğumunda değil,ölümünde bir gerçekliğe dönüşür;kendini ölüm anında "yaratır". Benliği (özü) "olan" bir şey değil, "olmakta olan" bir şeydir ve bu nedenle sadece yaşam ölümle noktalandığı anda tam anlamıyla kendisi olur.
Çünkü eğer her şey geçmişte sonsuza kadar saklanıyorsa, geçmişin bir parçası yaparak kalıcılaştırmayı arzuladığımız şeyi bugün seçmemiz önemlidir.Yaratıcılığın gizi budur: geleceğin hiçliğinden bir şeyleri koparıp,"geçmişte olmaya"taşıyoruz.
O hâlde her şeyin bu kadar geçici olmasının sebebi budur:Her şey kayıp gider, çünkü her şey geleceğin boşluğundan geçmişin güvenliğine kaçar!
Yaşamın, yaşam boyu süren bir soru-cevap dönemi olduğunu söylemek isterim.
Dünya, büyük varoluşçu felsefeci Karl Jasper'in söylediği gibi, çözmek zorunda olduğumuz bir şifreyle yazılan bir kitap değildir: Hayır, dünya yazmak zorunda olduğumuz bir defterdir.
Yazar,okurda umutsuzluğa karşı bağışıklık kazandırma becerisinden yoksunsa,en azından okura umutsuzluk aşılamaktan kaçınmalıdır.
Kaygıdan kurtulmaya çalışmak yerine,kaygıya sarılın, kendiliğinden ortadan kalktığını göreceksiniz.Önemli bir olaydan önce bir kat ter dökecek kadar kaygılanıyorsanız, dört kat ter dökmeye çalışın.
...insan konunun özü ötesine gider; o olasılıklarla ilgilenmektedir, insan olasılıklarının nihai sınırlarının nerede yattığını merak eder! Ve bulmak ister.Ama ufuk gibi, sınırların da hiçbir yerde olmadığı anlaşılır çünkü insan ileri doğru attığı her adımla, bu sınırları biraz daha öteye iter.
İnsan, nihai anlamda karşısına çıkan koşullara tabi değildir; bu koşullar onun kararına tabidir.
İnsanın özgürlüğü, insanın kendinden uzaklaşma (ayrılma) yetisi anlamına gelir.
Kalbin, mantığın bilmediği sebepleri var.
Bense tam bir içtenlik ve dürüstlüğün her şeyden daha önemli olduğuna inanıyorum.
İnsanın gerçeğe gözlerini kapaması gerçeği ortadan kaldırmaz.