Livaneli'nin gazetede yayımlanan denemelerinden ince elenip sık dokunmuş müthiş bir derleme. Edebiyatın bir zevk meselesi olduğunu, bir kitabı büyük kitlelerin okumasının o kitabı değersiz kılmadığını, büyük bir zevkle elimizden bırakmadan kendini okutan kitaplar varken, bizi yoran, sıkan, hiçbir tat vermeyen kitapları kendinizi okumaya zorlamanın ne kadar gereksiz ve zaman kaybı olduğunu öyle güzel anlatmış ki.
Sadece bununla da bitmiyor; Yaşar Kemal'i, Nazım Hikmeti, Karacaoğlanı anlatıyor bize. Onlardan neden ve nasıl bu kadar etkilendiğini...Yazarların intihar etmelerinin altında yatan sebepleri, Anadolu ağıtlarını, edebiyatın demir parmaklıklarla olan ilişkisini, roman-film-müzik üçlüsünü, aralarındaki bağlantıyı ve bu konudaki deneyimlerini öyle güzel cümlelerle anlatmış ki her satırının altını kalın kalın çizmek istedim.
Etkilendiği türk ve dünya edebiyatı yazarlar ve eserlerini,sevdiği türleri ve nedenlerini de paylaşmış bizimle. 'Ben neden şimdiye kadar bu yazarı keşfedememişim' gibi kendinize kızmalar ve söylenmeler eşliğinde okunacak listenize onlarca kitap ekliyorsunuz. Kitabı kapattığınızda mükemmel bir zekanın, zengin bir kültürün kaleminden çıkmış bir kitabı okumuş olmanın hazzı ve size kattıklarıyla doluyorsunuz. Dönüp dönüp tekrar okuyabileceğim enlerimden oldu kendisi. İstiyorum ki siz de okuyun. Lütfen okuyun !!!
