Edebiyatta Eleştirinin Özeleştirisi
Ayşegül TözerenSözler ve Alıntılar
Iki binlere de taşacak olan dil oyunları yıllar içinde Marx'ın deyişiyle, meta üretimine yapışarak fetiş haline dönüşecek bir özelliğe dönüşürken, dil fetişizmi öyküde yaşansa da bu eleştirilmiyor hatta hikayenin önüne çıktığı, dil oyunlarının yer almadığı metinler nitelik açısından sorgulanıyordu.
Edebiyat ve şiir evrensel kolları olmadığı takdirde, durgun göllerde boğulmaya mahkumdur.
Edebiyat, hele de şiir sınırlara hapsedilebilir mi?
Çünkü tarif edilemez olan şiire bir tanım bulmak gerekirse, en uygun tanım, "reklam metni yazılamayacak hallerimizin dile getirilmesi" olacaktır.
ŞiirKitabı okudu
Yazmanın yaşamak ve direnmek olduğu zaman.
Şimdi.
yetmişlerde öykünün merkezi Ankara'yken, Ankara da öykünün taşrasına düşüyor, öykünün yeni merkezi İstanbul oluyordu.
Oysa şiir de öykü de roman da yüzyıllar ötesinde yaşayacak olan bir okura yazılır. Tribünler için yazılmaz.
80 öyküsünde karakterler, genellikle bomboş sokakları seyrederler, "yaşamak bir korkudur" onlar için, gönüllerince gezemezler, hep "başkalarının deneyimini yaşamak" zorunda bırakılmışlardır.