"Araf'ta tek başına beklemek amansız ve korkutucu. Kapkara bir zar, ruhumu sarıp içine hspsetmiş. Zifiri karanlığın şöyle de bir faydası var: Hiçbir görüntü, anılarımın ve düşüncelerimin önüne geçmiyor. Evet, bazı şeyleri unutuyor veya yanlış hatırlıyor olabilirim. Ama bunların tamamı bana ait. Düşüncelerimle arama hiçbir şey girmiyor. An geliyor, suretler uzanıp elimle tutacak kadar yakınımda duruyormuş gibi."