Size sürekli beklettiğim ama benim için değen bir kitapla geldim. Eflal’in birinci kitabı.
@artemismilenyum @idelirukiye
Size kitabın konusundan kısacık bahsedeyim ilk önce. Daha sonra kendi yorumuna geçeceğim.
Eflal abisinin evini bulmaya çalışırken bir evin önüne geliyor ve kapıyı açmaya çalışıyor ancak açamıyor. Takip edildiğini hisseden Eflal korkuyla başına gelecek olan o şeyi beklerken başına aldığı darbeyle bir anda bayılıyor. Gözünü açtığında ise hastane odasında olduğunu görüyor ve yanında da iki adamın onu seyrettiğini görüyor. Abisinin arkadaşları olan bu iki adam Eflal’i abisi gelinceye kadar yalnız bırakmıyorlar ve olaylar başlıyor.
Ömer ve Karan bir an olsun Eflal’i yalnız bırakmadılar ancak sırlar yerinde durmuyor maalesef ki. Eflal’i bekleyen gerçekler, yalan sanılan doğrular ve gizli nefretlerin dolu olduğu bir hikaye.
Benim yorumuma gelecek olursak;
Yazarın yazım dilini ilk okuduğum kitabı olmasına rağmen çok sevdim. Akıcı ve kendisini ne oluyor şimdi diyerek okutturuyor. Eflal’e kitap boyunca çok üzüldüm. Abisine kızdım. Bir insandan gerçekleri saklamak yalnızca gerçekliğe sırtını dönmektir. Abisi de bunu yaptı. Eflal’e gerçekleri anlatmadı ve kaybetme noktasına geldi. Karan da aynı şekilde ama onun sırrı daha büyüktü.
Birinci kitabın bitiş noktası fenaydı. İkinci kitabı hemen okumam gerekiyor o yüzden.
Eleştireceğim tek nokta Eflal’in Ömer ve Karana çabuk güvenmesi oldu. Bilmiyorum onun yerinde olsam her şeyi sorgulardım sanırım…