Eflal 3
R. İdeliEn Eski Eflal 3 Sözleri ve Alıntıları
En Eski Eflal 3 sözleri ve alıntılarını, en eski Eflal 3 kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
O bizim kavuşmalarımız, diyordu türküde. Mahşere kaldı.
Tüm İstanbul'a adını haykırsa, kapı kapı gezse, her yüzü çevirse, o mu diye baksa, her nefes alışında bir kere daha öldüğünü hissetse... Bulur muydu onu?
Sayfa 164
"Çiçeğin suya ihtiyacı vardı, insanın anlaşılmaya. Bunun için de zamana. Bu yüzden koca bir çölü kum saatine doldurdu insanoğlu. Adım adım, saniyelerle beraber."
Sayfa 214Kitabı okudu
"Sevginin aşamadığı dağ yoktu. Ferhat delmişti o dağı, Şirin'ine kavuşmuştu. Şirin günahkâr da olsa Ferhat yine delerdi o dağı, yıkardı tüm engelleri. Şirin günahkâr diye vazgeçebilir miydi aşkından? Günahlarıyla severdi de sessiz kalsa ortak olmaz mıydı cehennemine?"
Sayfa 272Kitabı okudu
Ailesi için kan kusup kızılcık şerbeti içtim derdi .Sanırım sevgi böyle bir şeydi. Her şeyiyle kabul edebilmek değil,onu o olduğu için sevebilmekti. Hata yapabileceğini bilmek, affedebilmek, koşulsuz şartsız kendini onu bırakmak ama bir yanlışı olduğunda onu anlayabilmek , özünü bilmek, ruhunu görmek,ne olursa olsun tüm kalbinle sevmek fakat tökezlediğinde sadece taşa değil,ona da suç bulabilmekti.
Kör olmamaktı işin sonunda.
Sayfa 272Kitabı okudu
"Zamana bıraktı insanoğlu. Hayallerini zamana bıraktı, gelecek kaygılarını zamana bıraktı; işini, mecburiyetlerini, tüm gayesini zamana bıraktı. Kendini ona emanet etti. Koşulsuz bir güvenle emanet etti hem de. Sormadı, sorgulamadı. İyi mi gelir, acı mi verir, yaralarını sarar mı yoksa yara mı açar, irdelemedi. Hata mı etti insanoğlu?
"Zaman her şeyin ilacıysa fazlası intihara girmez mi?" demişti Oğuz Atay ,Tutunamayanlar'da. Her şeyin fazlası zararda ne yapacaktık bu kadar zamanı?
Hem yara hem merhem."
Sayfa 309Kitabı okudu
Karacaoğlan diyor ki "Ölüm ile ayrılığı tartmışlar. Elli dirhem fazla gelmiş ayrılık."
Yani öyle bir illet bu ayrılık. Neresinden tutarsan tut elinde kalır. Ne sebeple gerçekleşmiş olursa olsun bazen ölümden bile daha beter acıtır insanın canını. Ölümün geri dönüşü yoktur. Bir giden bir daha dönmez. Ama ayrılık, insanın içinde bir yara açar ve günden güne deşer o yarayı. Mesafeler, sebepler,geri dönüşü olmayan yollar,insanlar o yarayı kanatır. Ayrılıkla ölüm dosttur bir noktada. İkisi de insanın ruhunu alır."
Sayfa 377Kitabı okudu