İyiliği katiyen bırakma ve bunları sayıp dökme. Yani yaptığın iyilikleri ve iyi amelleri unut. Fakat kötülüklerini ve günahlarını hiç unutma. Daima tövbekar ol ve her halde Hakk'a yalvar.
İşte dünya muvakkat bir âlem, kavgası, gürültüsü bitmez. Yazı ayrı, kışı ayrı bir telâş, bir mihnet, bir meşakkat, gençliğe ihtiyarlık galip çalar, sonra da ölüm alıp götürür.
İnsan ki ufacık bir izden bile oradan geçeni tanıyor ve biliyor da, bu yerin ve göğün içindeki sayısız mahlukatı ve mevcudatı görsün de onların sahibini tanımasın ve bilmesin bundan daha büyük hangi cahillik olabilir.