En Eski Ejder Kehaneti Gönderileri
En Eski Ejder Kehaneti kitaplarını, en eski Ejder Kehaneti sözleri ve alıntılarını, en eski Ejder Kehaneti yazarlarını, en eski Ejder Kehaneti yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Clay’in en sevdiği an buydu. Sunny kraliçe gibi davranmayı bırakıp savaşmaya
odaklandığı kısım... Onunla savaşmak eğlenceli oluyordu. Küçük bedeni sayesinde Clay’in saldırılarından kolayca kaçıyor, korunma hareketlerinin açığını bulabiliyordu.
Yazııııık
Fakat bütün ejderler ne kadar umursamıyormuş gibi görünse de Glory’nin bundan nefret ettiğini bilirlerdi. Ayrıca bu gerçekten haksızlıktı. Tanıdıkları tek YağmurKanat Glory idi ve o herkesten daha çok çalışırdı.
Tsunami seri bir hareketle Starflight’a döndü. Burnundan soluyordu. “Bunu yüzüme söyle.”
“Yüzüne söylüyorum zaten,” dedi. “Ah, yoksa kıçına mı
söylüyordum? İkisi birbirine çok benziyor.” Tam Tsunami ona dişlerini gösteriyordu ki Starflight, Clay’in arkasına saklandı.
Clay, mağara duvarlarının altında kalan boşluktan geçerken Tsunami’ye yetişti. Ne zaman bu küçük boşluktan geçse gerilirdi. Keşke akşam yemeğinde fazladan bir inek daha yemeseydi. Boşluktan geçerken kayaları pençeleriyle tırmalayıp
kendini yukarı çekmeye çalıştı. Vücudunun orta kısmı sıkıştığında kısa süreli bir korku yaşadı. Acaba burada boğulup kalacak mıydı? Fazladan yediği bir inek yüzünden kehanet bozulur muydu?
Ancak ertesi akşam dipsiz bir kuyu kadar siyah, başı neredeyse tavana sürtecek kadar uzun boylu bir ejder giriş tünelinde ortaya çıktığında, Clay GeceKanatlar hakkında duyduğu bütün rivayetlerin bir bir yeniden aklına girdiğini hissetti.
Clay, yanında duran Sunny’nin titrediğini hissedebiliyordu. KumKanat pençelerini yere geçirmişti ve başını dimdik tutuyordu ama korkudan titremesi, ona değen kanat uçlarından Clay’e geçiyordu. Büyük GeceKanat onları incelerken o da aynı şeyi hissediyordu. Olduğu yerde taş kesmiş ve devasa GeceKanat onları izlerken pulları tek tek soyuluyormuş gibiydi.
Diğer yanında, Starflight, Clay’in hiç görmediği kadar sabit duruyordu; Clay’in onun da korktuğunu buradan anladı. Starflight ne zaman korksa hep donup kalırdı. Hareket etmeyince gözden kaybolacağını ve tehlikenin, ona uğramadan geçeceğini düşünüyordu sanki.