Bir kadının, bir annenin hikayesini anlatıyor bu kitap. İnes veyahut herkesin tanıdığı adıyla İnes. Bir otelde çalışıyor ve bir çocuk dünyaya getiriyor ama sonra çocuğun babası bebeğini kaçırıp Berlin’e götürünce uzun ve zor yolcuğu başlıyor burada. Her şeyi oğlunu görmek için yapıyor. Önce denizde kilometrelerce yüzüyor, daha sonra Berlin’e ulaşmak için dağlar aşıyor, onu fahişe sanan adamların arabasına biniyor, iyi insanlarla da karşılaşıyor kötü insanlarla da ama en sonunda kör bir adamın yanında çalışmaya başlıyor. Para karşılığında oğlunu görmek için hırsızlık yapıyor ama her şey oğlu için. En sonunda ise adını çaldığı kadın yüzünden hapse giriyor ve siz tüm bunları önce tanıkların ifadelerinden okuyor sonra İnes’in ağzından okuyorsunuz. Kitabın sonunda ise oğlunu, Daniel’i büyüten annenin vicdanını okuyorsunuz. Bir yanda ona hayat veren bir kadın bir yandan da onu büyüten bir anne. Bir anne çocuğu için ne kadar ileri gidebilir? İşte bu sorunun cevabı bu kitapta. Okurken hiç sorgulamadım onu, yargılamadım çünkü söz konusu ondan çalınan bir hayat, bir candı ve onu görmek, onu büyütmek en doğal hakkıyken başına gelen onca şeye üzülerek okudum. Ama kitabın sonunda bir annenin diğer anneye yaptığı şey içimi de ısıttı. Dilerim hiçbir anne çocuğundan ayrı kalmaz ve dilerim hiçbir kadın kendi çocuğuyla sınanmaz.
