Kitabın kapağına bakarak daha farklı bir şey okuyacağımı düşünmüştüm. Ağaç ve toprak sevgisi gibi bir şey beklerken kitabı okudukça küçük düşündüğümü farkettim.
Ananda adlı bir karakteri büyük bir özlemle bekleyen bir çocuğu okuyoruz (Ananda-Sonsuz Saadet anlamına gelen bir kelimeymiş). Bu çocuğa özellikle bir isim vermemiş yazar. Belki içimizdeki çocuk bile olabilir olarak düşündüm. Bu çocuğun deprem ile ailesini, evini ve tanıdığı şehri kaybedip arayışını okuyoruz. Ananda ile mutlu olduğu, kurduğu hayalleri...
