Canan Tan'dan okuduğum ilk kitap "Eroinle Dans".
Açıkçası ilk başta garipsesem de kitabı yazış şekli sonraları hoşuma girmeye başladı.Sanki Eylül'le beraber olayları yaşıyoruz.Ara sıra ters düşsek bile Eylül'ün içindeki ses gibi hissediyor insan kendini.
Eylül zeki,zengin ve güzel bir kız olarak saçmalıyordu bence.Yaptığı,düşündüklerine ters hareketleri beni çıldırtıyordu.Dünya ilk seferde gözüme kötü biri gibi gelse de sonraları anladım onu da.Eylül'ü seviyordu ve kendini ondan korumak istiyordu.Belki Eylül Dünya ile tanışmasa bunları yaşamazdı.Ama Dünya onu korumaya çalıştı.Eylül çok kolay saptırılan bir zihindi. Bence nereye çeksen oraya geliyordu.
Çoğu kişi gençlerin (ortaokul-lise çağı) aklına girebilecek,eroini normal bir şeymiş gibi gösteren bir kitap olduğunu yazmış.Ben de biraz böyle düşünüyorum.
Kitap güzeldi.Akıcıydı.Ama sonları çok geçiştirilmiş gibiydi.Hızlandırılmıştı resmen.Bu biraz kötü olmuş.