Bir şiir var hani.Özdemir Asaf’ın. “Geleceğim,bekle dedi,gitti, Ben beklemedim, O da gelmedi. Ölüm gibi bir şey oldu Ama kimse ölmedi.
İnsan ne kolay alışıyor. Alıştıklarını ne kolay vazgeçilmez sayıyor. Ne kolay onlarla tarifliyor kendini ve sonra ne kolay bomboş kalıyor. Sonradan edinip vazgeçilmez kıldığı her yeni alışkanlıkla yaşamsal bir parçasından vazgeçiyor.