Evrendeki En Küçük Işıklar Aşk, Acı ve Ötegezegenler
Sara SeagerEn Beğenilen Evrendeki En Küçük Işıklar Aşk, Acı ve Ötegezegenler Gönderileri
En Beğenilen Evrendeki En Küçük Işıklar Aşk, Acı ve Ötegezegenler kitaplarını, en beğenilen Evrendeki En Küçük Işıklar Aşk, Acı ve Ötegezegenler sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Evrendeki En Küçük Işıklar Aşk, Acı ve Ötegezegenler yazarlarını, en beğenilen Evrendeki En Küçük Işıklar Aşk, Acı ve Ötegezegenler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Neler bizi düşünüşümüzde daha tutkulu kılabilirdi? Bizi neler daha cüretkâr yapabilirdi? Hayatım böylece gitgide, kendi verdiğim kararların bir ürünü gibi görünmeye başladı. İçimde olmam gereken yerde olduğuma, yapmam gereken şeyi, yapmam gereken insanlarla birlikte yaptığıma dair, hiç alışık olmadığım bir katiyet duygusu yükselmeye başlamıştı. Yolumu bulmam uzun sürmüştü ama hayatımda ilk defa kendimi kayıp ve yalnız hissetmiyordum. Artık elektron değildim. Atomun bir parçasıydım.
Sayfa 49 - Baskı: Ocak 2022 - Domingo Yayınları
Babam atipik biri olduğumu, beynimin diğer çocuklarınki gibi çalışmadığını fark etti. Aşırı ciddiyetimle, gülümsemeyişimle ilgili kaygılarını kimi zaman yüksek sesle dile getirirdi. Bir gün fotoğraflara bakarken ne demek istediğini gösterdi. Bakışlarım üzgün ve odaksızdı. Kimsenin göremediği bir şeye bakıyordum sanki. Gelişimsel bir engelliliğim olup olmadığına akıl yorduğunu itiraf etti. Yönü şaşmış bakışlarıma yıllar sonra bir isim bulacak, otizm spektrumu içinde yer aldığımı, tanı sonucu öğrenecektim. Fakat şimdilik ve babamın hayatının geri kalanı boyunca, ben onun sadece aklı biraz farklı donatılmış kızıydım. İçimdeki başkalık duygusuyla uzun süre boğuşacaktım -ve ıstırabını çekecektim- ama babam kızını açıklamasız kabullenme armağanını sunmuştu bana.
Sayfa 14 - Baskı: Ocak 2022 - Domingo Yayınları
Bütün hayatımı karanlığın içindeki ışıkları arayarak geçirmiştim; şimdiyse gözlerim yalnızca o ışıkları kuşatan karanlığı seçiyordu.
Sayfa 2 - Baskı: Ocak 2022 - Domingo Yayınları
Her gezegenin yıldızı yoktur. Bazıları herhangi bir güneş sisteminde yer almaz. Tek başınadır onlar. Başıboş gezegen denir adlarına.
Başıboş gezegenler, yıldızlara tabi olmadıkları için, uzayda demirli de değillerdir. Yörüngede dönmezler. Engin bir okyanusun akıntısına kapılmış, durmadan gezerler. Yıldızların sağladığı ısı ve ışıktan da yoksundurlar.
Sayfa 1 - Baskı: Ocak 2022 - Domingo Yayınları
Ben de kendi sevgimin izini sürebiliyorum. Ama neden atlar, erkekler ya da hokey yerine yıldızlar, bilemiyorum. Bilmiyorum. Belki karanlığın, istismarcı üvey babaların ve tehlikeye düşen kız kardeşlerin antitezi oldukları için. Yıldızlar ışıktır. Yıldızlar olabilirliktir. Bilimle sihrin buluştuğu yerler, benimkinden büyük dünyalara açılan pencerelerdir. Yıldızlar bana günün birinde doğru yanıtları bulabileceğim ümidini verdiler.
Sayfa 22 - Baskı: Ocak 2022 - Domingo Yayınları
İnsan, ölüm acısının çirkin pençelerinde kıvranırken, etrafa itici görünüyor. Kimse yanınızda ne diyeceğini, nasıl davranacağını bilemiyor. Temsil ettiğiniz şeyden herkes korkuyor, siz de sanırım korkmalarını ister hale geliyorsunuz. Araya koydukları mesafe, bir saygı ifadesi; acınız size geniş bir manevra alanı tanıyor. İnsanların hareketlerine etki etmenizi sağlayan bu kudreti, zaman içinde şiddetle arzuluyorsunuz. Yasınız süper gücünüz, üzüntünüz en sıra dışı özelliğiniz oluyor. Manevra alanını şiddetle istiyorsunuz.
Sayfa 3 - Baskı: Ocak 2022 - Domingo Yayınları
Aysız bir geceydi ve tepemde öyle çok yıldız vardı ki, yüzlerce, belki binlerce... Böyle bir güzellik nasıl olabilir, diye düşündüm, bir de neden o güne kadar kimsenin bunu bana söylemediğini. Gece gökyüzünü gören ilk kişi ben olmalıydım. İnsanlık tarihinde cesaret edip de dışarı çıkan ve başını kaldırıp bakan ilk kişi bendim herhalde. Yoksa yıldızlar insanların hep konuştuğu, çocuklara gözlerini açtıkları andan itibaren gösterilen bir şey olurdu. Orada durdum ve saatler gibi gelen ama muhtemelen birkaç saniyelik bir süre boyunca gökyüzüne baktım. Büyük şehrin ve dağılmış bir yuvanın kaosunda yolunu bulmaya aklı eren ama asıl gizeme ilk defa göz atma fırsatını yakalamış küçük bir kızdım.
Sayfa 8 - Baskı: Ocak 2022 - Domingo Yayınları
Bütün hayatımı karanlığın içindeki ışıkları arayarak geçirmiştim; şimdiyse gözlerim yalnızca o ışıkları kuşatan karanlığı seçiyordu.
Sayfa 2
Cecilia, ele avuca gelmez doğasıyla beni şaşırtıyordu. Kendimi bildim bileli hayvanlarla aramda bir bağ hissederdim. Sanırım nedeni, insanların aksine onları kolayca okuyabilmemdi. Duygusal olduğu kadar fiziksel ihtiyaçları da sınırlıydı, ben de onları nasıl karşılayacağımı biliyordum. Hayvanlar yanlış bir şey söylediğimde afallamıyor, sinirlenmiyorlardı. Hafızaları kısa süreliydi. Yargılamıyor, farklılıkta zayıflık bulmuyorlardı. Enerji ve konsantrasyonumu tüketmiyor, aksine bu değerli şeyleri bana veriyorlardı. Hayvanlar sevgi dışında her şeye kördü. Hayvanlar affediyordu.
Sayfa 43 - Baskı: Ocak 2022 - Domingo Yayınları
Benim olasılıklarım da artıyormuş gibiydi, ya da insan dağılmadan hemen önce böyle hissediyordu. Mutluluk hariç her duyguyu yaşıyor, hepsini derinden hissediyordum. Bazı günler yastığım nemli uyanıyor, işe gitmek için bir neden bulamıyordum. Herhangi bir şey yapmak için neden bulamıyordum. Bazı zamanlarsa incinmeye karşı bağışıklık kazanmışım gibi kendimi adeta sınırsız hissediyordum. Artık ne incitebilir ki beni?
...Kendime, kimseye bir şey borçlu olmadığımı söylüyordum, sadece kendime bir gülümseme fırsatı borçluyum.
Sayfa 141 - Baskı: Ocak 2022 - Domingo Yayınları