Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı
Ferit EdgüEylülün Gölgesinde Bir Yazdı Gönderileri
Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı kitaplarını, Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı sözleri ve alıntılarını, Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı yazarlarını, Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Eğer yalnız yaşamaya alışırsan, korkulacak bir şey yoktur.
Ölümü bile gülümseyerek karşılarsın."
Sayfa 108Kitabı okudu
"Ne yazık ki artık insanlarla ilgilenen, acı çekmesini bilen samimi yazarlar pek yok günümüzde."
Sayfa 55Kitabı okudu
"Çakır ellerini ensesinin altında kenetlemiş, saman döşeğinin üzerine uzanmış; tepesinde, tavandan sarkan bir gemici feneri.
Gözleri tavanda bir noktaya dikili. Kuşkusuz, bir düş kuruyor.
Bilmiyorum, geçmiş günlerin mi, yoksa gelecek günlerin düşü mü bu?
Yoksa ne geçmişin, ne geleceğin düşü mü?
Kim bilir, belki bir düş de değil.
Yalnızca tavanda bir noktaya dikilmiş bir bakış:
"Hayat dedikleri demek buymuş."
Sayfa 39Kitabı okudu
"Çakır, ömrünün sonuna değin, atlarıyla yaşadığı ahırın önünde.
Ahırın kapısında bir koyun postu gerili.
Başkalarının sarayı, köşkü, yalısı, evi, yuvası varsa, benim ve atlarımın da bir ahırı var, diyor sanki. Saraylara, köşklere, yalılara, evlere ve bunların sahiplerine meydan okur bir tavrı var bu fotoğrafta."
Sayfa 38Kitabı okudu
Yaşama boyun eğmiş, yazgısına katlanmış biri değildi. Neye boyun eğecekti ki?
Boyun eğmek, başka bir yaşamın varlığını kabul etmek demekti.
Sayfa 17Kitabı okudu
İlk yazarlık sorgulamam:
-Çakır anneni, babanı hiç mi tanımadın? Doğuştan mı öksüz ve yetimsin?
Ve aldığım ilk öksüz yanıtı:
-Ne anamı tanıdım, ne babamı. Beni birileri büyüttü. Ama o kadar çok kişi büyüttü, o kadar çok el değiştirdim ki beni kim büyüttü, onları bile ansımıyorum. Çocukluğumdan beri çalıştım. Çalışmayana ekmek yok. Unutma bunu yavrum. Bin bir iş yaptım. Ama hep samanlıklarda, ahırlarda yatıp uyuduğum için olsa gerek, arabacı oldum. Atlarla büyüdüm.
-Hep atlarla mı?
-Kendimi bildim bileli. Öylesine ki onlarla konuşurum.
-Atlar seninle konuşur mu?
-Konuşur. Hem yalnız kendi atlarım değil, tüm atlar.
-Öyleyse bana da atlarla konuşmasını öğret.
-Bak, bu öğretilemez işte.
-Niçin?
-Çünkü ahırda doğman, ahırda onlarla büyümen gerek.
Sayfa 14Kitabı okudu
Tanrı herkesi kör, topal kambur yapmadığı gibi, şair ve yazar da yapmıyordu.
Sayfa 14Kitabı okudu
"çakır, ölüm döşeğinde. gözleri yarı açık.
sanki ölürken aklına bir şeyler gelmiş (örneğin bana anlatacağı bir masal).
gülümsüyor.
bana mı?
anlatacağı masala mı?
yoksa birazdan ardında bırakacağı masala mı?
yoksa, soluğunu ensesinde duyduğu ölüme mi?
ölüme olmalı.
ölüme: "benimki gibi bir yaşam üzerinde senin ne hakkın olabilir ki?"
Yaşamaktan yorulanları sev...