Ezilenler
Fyodor DostoyevskiSözler ve Alıntılar
"Bazen birdenbire çıngırağa uyan
Aynı sesin hüzünlü mırıldanarak işitırim.
'Eski dostum nerede?'diye korkuya kapılırım.
Geri dönerek bana sarılması.
Bu yaşam da nedir ki?
Dar ve karanlık odam sıkıntı dolu;
Pencereden rüzgar giriyor...
Dışardaki tek vişne ağacı
Buz tutmuş camdan görünmez oldu.
Belki de çoktan ölmüştür.
Yaşam mı bu! Perdenin renkleri soldu;
Odamda hasta dolaşıyorum.
Aileme dönüyorum artık.
Beni ne azarlayan ne de bir sevgilim var.
Sadece koca karının dırdırından başka..."
'Odamda hasta dolaşıyorum.'
Ne kadar da güzel değil mi!Ya şu:
Beni ne azarlayan ne de bir sevgilim var.
Sayfa 95 - G*AKitabı okudu
Annem yol kıyısında durarak beni kucakladı. 'Nelly fakir ol,hayatının sonuna kadar fakir kal;ama zengin insanların kapısına asla gitme!dedi. Çünkü zengin insanlar kötü,gaddar olurlar Nasihatimi sakın unutma!Yoksul kal,çalış dilen.
Sayfa 389 - G&AKitabı okudu
Çıkarı olmadığı kimselerle, kendinden aşağı saydıklarına pek fazla nezaket gösterdiği yoktu genellikle.
Sayfa 16 - iş bankasıKitabı okudu
Örneğin kadınlar, ortada incir çekirdeği dolduracak bir sebep yokken kendilerini mutsuz, kırgın hissetmek ihtiyacı duyarlar.
Sayfa 77Kitabı okudu
Yaşama arzum, hayata inancım vardı!.. Fakat bu düşüncenin ardından bir kahkaha attığımı da hatırlıyorum.
Sayfa 56 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Açıklaması güç, insanın neden sevdiği kolay kolay anlaşılmaz.
"Yalnız sözle aşk olmaz, bunu hareketlerinle de ispat edeceksin."
