Farabi'de Tanrı-İnsan İlişkisi
Yaşar AydınlıÖne Çıkan Farabi'de Tanrı-İnsan İlişkisi Gönderileri
Öne Çıkan Farabi'de Tanrı-İnsan İlişkisi kitaplarını, öne çıkan Farabi'de Tanrı-İnsan İlişkisi sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Farabi'de Tanrı-İnsan İlişkisi yazarlarını, öne çıkan Farabi'de Tanrı-İnsan İlişkisi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Fârâbî'ye göre felsefe ile din Erdemli toplumda hayatın birbirini tamamlayan iki veçhesini oluşturmaktadır. Her Erdemli yönetimde toplumsal hayatın pratik boyutu, zorunlu olarak teorik bir arkaplana, hâlis ve kesin bilgiye dayanmaktadır ve bu da vahiy kaynaklıdır.
Sayfa 188Kitabı okudu
Fârâbi'ye göre, peygamber, aynı zamanda, felsefî yetkinliğe de sahip olan en üstün insandır.
Sayfa 17 - giriş,Kitabı okudu
Burada şu kadarını söylemekle yetinelim ki, ona göre, toplum başkanının toplumdaki konumu ne ise, tanrının da Evren karşısındaki konumu odur. Bu bağlamda Fârâbî, Tanrı-evren ilişkisine, daha çok ethik-politik literatürde kullanılan terimlerle yaklaşır ve Tanrıyı evrenin yöneticisi (El-Müdebbir) olarak nitelendirir.
Sayfa 61Kitabı okudu
Farabi felsefesinde Tanrı ile insan arasındaki ilişki, görüldüğü gibi, vahye dair mülahazalar çerçevesinde yoğunlaşmaktadır. İnsan, bitimsiz hakikatler dünyası ile Bu bağlamda tanışmakta, tanrısal mesaj da bu kanalla insan varlığına ulaşmaktadır. İnsan ise, toplumsal bir varlıktır ve ancak toplumsal yaşayışı içerisinde kendine özgü yetkinliğini kazanabilmektedir. Bu nedenle hem entelektüel vahyin hem de, özellikle dini vahyin, toplumsal varlık olarak insanın yapıp etmeleriyle doğrudan bir bağlantısı vardır. Fazlurrahman'ın yaptığı gibi, dini vahyin, politik ya da sosyo-politik vahiy olarak nitelendirilmesi, Fârâbî'nin hedefleri bakımından, uygun olacaktır. İlgili yerde de belirtildiği gibi, Fârâbî'ye göre din (elmille), birtakım şartlarla kayıt altına alınmış ve belirlenmiş görüşlerle eylemlerin bir toplamıdır ve bu bakımdan "şeriat"le, aşağı yukarı, özdeştir.
Sayfa 169Kitabı okudu
Fârâbî'ye göre, din ile felsefe arasında kaçınılmaz bir ilişki bulunmaktadır, şöyle ki, teorik felsefe, dinin teorik kısmını oluşturan "tanımlanmış görüşler" in tanıtılmaya dayalı 'arka bahçesini' oluşturmaktadır.
Sayfa 166Kitabı okudu
Fârâbî'nin gözönünde bulundurduğu temel prensip şudur ki, doğru din ile gerçek felsefe, nihaî planda, bir ve aynı hakikati dilegetirmektedir. Bu yüzden felsefî olanla, dini olan arasında sıkı ilişki vardır ve bu ilişki bilimsel bir platformda gösterilebilir.
Sayfa 157Kitabı okudu
Kısaca toplama organik bir yapı niteliği kazandıran temel unsur, Fârâbî'ye göre dindir. Fârâbî, mutluluğun Bu dünyada ve öte dünyada elde edilmesi için gerekli olan felsefi şartı tasvir ettikten sonra şöyle demektedir: "bütün bunlar, toplumun görüşlerinin, inançlarının ve işlerinin birleşmesini sağlayan; sınıflarını birleştirip bağlayan bir düzen içerisine sokan ve böylece, gözetilen Gayeye, yani yüce mutluluğa ulaşıncaya kadar işlerde yardımlaşmayı ve işbirliğini gerçekleştirilecek olan ortak bir dinin (mille müşterek) şehirlerde bulunmasıyla mümkün olur"
Sayfa 186Kitabı okudu
Maddeden ne kadar sıyrılırsak, ilk cevhere ilişkin tasavvurumuz o kadar tam olacaktır. Maddeden büsbütün sıyrılıp her bakımdan bilfiil akıl olduğumuzda, Tanrıya ilişkin tasavvurumuzda, ulaşabileceği en son düzeye yükselecektir.
Sayfa 50Kitabı okudu
Fârâbî'ye göre, ölümsüzlüğü elde etmenin yegâne yolu insanî nefsin bedensel varlığa ihtiyaç duymayacak bir soyutluk statüsü kazanmasıdır
Sayfa 113Kitabı okudu
Fârâbî, tanrının varlığının varolanlardan mutlak anlamda bağımsız olduğunu, büsbütün kendine has bir varlık mertebesinde bulunduğunu belirtir. Bu bakımdan O, tektir, biriciktir.
Sayfa 30Kitabı okudu