En Eski Farsça Dilbilgisi Gönderileri
En Eski Farsça Dilbilgisi kitaplarını, en eski Farsça Dilbilgisi sözleri ve alıntılarını, en eski Farsça Dilbilgisi yazarlarını, en eski Farsça Dilbilgisi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Negoftemet, merov ancâ ki âşinât menem
Derin serâb-i fenâ çeşme-i heyât menem
“Demedim mi sana “Gitme oraya, âşinan benim” diye?
“Şu yokluk serabında hayat pınarın benim” diye?
Eger zi bâğ-i ra’iyyet melik hored sîbî
Ber âverend gulâmân-i û diraht ez bîh
Padişah halkın bahçesinden bir elma yiyecek olsa,
Kulları ağacı kökünden söker.
revnak-i ahd-i şebâbest diger bustân râ
mîresed mojde-i gul bulbul-i hoşelhân râ
Yine gül bahçesine gençlik çağının parlaklığı geldi.
Güzel nağmeli bülbüle gül müjdesi erişmede.
Gramer değil şiir kitabı mübarek
Ey ki hergiz ferâmuşet nekonem
Hîçet ez bende yâd mî âyed?
Ey asla unutamadığım
Beni hatırladığın oluyor mu hiç
Ben bildiğin anlıyorum yahu bu dili
Men an niyem ki dehem nakd-i dil beher şûhî
Der-i hizâne bemuhr-i tu vu nişâne-i tust
Ben o değilim ki her şuha gönül vereyim.
Gönlümün hazinesi senin mührünle kilitli; senin nişanınla işaretli.”
Bebîn ki sîb-i zenehdân-i to çi mîgûyed
Hezâr yûsuf-i mısrî futâde der çeh-i mâst
Bak, çenendeki elmaya benzeyen çukur ne diyor:
Bizim kuyumuza bin Yusuf düşmüştür.