"Ya ben İstanbul' u alırım, ya İstanbul beni!.. "
Peygamber Efendimiz, İstanbul'un bir gün mutlaka fethedileceğini müjdelemişti. Onu fetheden komutana da askere de en şerefli olma şerefini sunmuştu. Yıllar yılı bir çok komutan ve asker İstanbul'u fethetmek için defalarca girişimde bulunmuş ama kimse bu kutlu sonuca ulaşamamıştı. Şehzade Mehmed de küçük yaşlardan itibaren bu hedefle büyütülmüştü. Yazarımız çok çok güzel anlatmış bu fethi. Bazı yerlerde tüylerim diken diken oldu, bazı yerlerde gözlerim doldu. Şehzade Mehmet önce kendisi inandı, sonra da çevresine inandırdı. Bir şeye inanmak başarmanın yarısıydı. İnancın önünde ne durabilirdi. Ve yapılmaz denileni yaptı, alınmaz denileni aldı. Önce Şehzade Mehmed, sonra Sultan Mehmed, şimdi ise Fatih Mehmed olmuştu.Fatih Sultan Mehmet Cihan padişahı olmasına, devrin en güçlü Sultanı olmasına rağmen son derece mütevazi ve sade bir yaşantıya sahipti. Her fırsatta alimlerin yanında soluğu alan saltanata meyletmeyen bir karekter. Şahi toplarını yapacak kadar mühendis. Gemileri karadan yürütecek kadar zeki. 21 yaşında İstanbul'u fethedecek kadar cesur. Düşmanlarının bile son derece saygı duyduğu, batılı tarihçilere bile göre gelmiş geçmiş en büyük Hünkar-devlet adamı…Okurken çok zevk aldım. Keyifli okumalar. Mutlaka tavsiye ederim.
