Felaketzedeler Evi
Guillermo RosalesEn Eski Felaketzedeler Evi Sözleri ve Alıntıları
En Eski Felaketzedeler Evi sözleri ve alıntılarını, en eski Felaketzedeler Evi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Siyasi sürgün değilim. Topyekün sürgünüm. Başka bir yerde, sözgelimi Brezilya, İspanya, Venezüella ya da İskandinavya’ da doğmuş olsaydım, oranın sokaklarından, limanlarından ve çayırlarından da kaçıyor olurdum diye düşünüyorum bazen.
Sadece yazmak zorunda olduğum şeye yer var zihnimde.
Umarım daha fazla yer açılır. " diyordu Rosales
Jaguar
Dışarıda bakımevi diyorlardı oraya, ama mezarım olacağını biliyordum ben. Hayattan umudunu kesmiş insanların sığındığı, kıyıda köşede kalmış barınaklardan biriydi. Kaçıklar çoğunluktaydı. Yapayalnız ölsünler, kazananların başına bela olmasınlar diye aileleri tarafından bırakılan yaşlılar da vardı.
Sayfa 7 - Jaguar
Benim gibi pejmürdeler için yaratılmamış Tanrı'nın Krallığı.
Sayfa 27 - Jaguar
Çok kızgınım ve nedenini bilmiyorum.
Sayfa 33 - Jaguar
"Ölmek istiyorum!" diye bağırıyor Castano. "Ölmek istiyorum!"
Sayfa 35 - Jaguar
Kalkıyorum. Ne yapmak üzere kalktığımı bilmiyorum. Sokağa mı çıksam? Odaya mı kapansam? Girişte mi otursam? Yine sokağa çıkıyorum. Kuzeye mi, güneye mi gitsem? Ne fark eder!
Sayfa 41 - Jaguar
Gözlerimi kapatıyorum. Çenem göğsümde, mevcudiyetimin devasa boşluğuna gömülerek öylece kalıyorum.
Elime bir tabanca aldığımı hayal ediyorum. Dayıyorum şakağıma. Tetiği çekiyorum.
Sayfa 53 - Jaguar
Bakıyorum ona. Anlıyorum. Özgürlüğünü savunuyor. Aylak aylak dolaşabilme, yavaş yavaş mahvolma özgürlüğünü. Ama özgürlük, özgürlüktür yine de.
Sayfa 76 - Jaguar
Adım Willam Figueras. On beş yaşında koca Proust’u , Hesse’yi , Joyce’u, Miller’ı , Mann’ı okudum .
Bunların bendeki yeri, dindar bir Hristiyan’ın indinde azizlerin işgal ettiği yerin aynısıydı.
Kim defolup gidebilir ki? Sokak, aklı bir karış havada olan deliler için bile acımasızdır.
Kitabı gelişi güzel açıyorum. 1793’te doğup 1864’te Northhampton Akıl Hastanesi’nde ölen John Clare’in bir şiiri.
Kim bilir, kim umursar ki benim ne olduğumu?
Dostlarım beni terk etmiş .
Bir hatıra gibi unutup gitmiş.
Kaderimi kendim tüketirim
Unutkan bir düşmandır o , gelir gider
Ruhunu terk etmiş bir hayatın gölgesidir.