Nazım Hikmet'in yazdığı dört tiyatro oyununu barındıran bu kitapçıkta, favorim "Ferhad ile Şirin". "Yolcu" isimli metin, karların erişimi engellediği bir tren istayonunda yaşanan kişisel hesaplaşmaları toplumsal bir bağlamda okuyucuya aktarıyor. "Ferhad ile Şirin", bildiğimiz boyutları yanında Nazım Hikmet'in sınıfsal bakışı ve topluma yönelik sorumluluk ile bireysel aşkın özgeciliğini harmanlamış... "Sabahat" ataerkil ilişkiler ve bunlar tarafından ezilen bir kadının dramını çarpıcı şekilde aktarıyor. "Enayi" ise çıkarcı bir dünyada adalet prensibine uygun davranmaya çalışan bir avukatın ekseninde, keskin bir kapitalizm eleştirisi barındırıyor. Nazım Hikmet okumak, her zaman uyarıcı, uyandırıcı, düşündürücü ve sorgulayıcı bir deneyim. Şiirleri de oyunları da romanları da benim için paha biçilmez...