Sözler ve Alıntılar
Rıza Tevfik'in Ölüm döşeğinde eşi Nazlı Hanıma yazdırdığı son kıtası;
Hiç ummayacak bir asabi derd-i serim var
Nazlım, bugün ayrılma yanımdan kederim var
Ben bihaberim kendi sürekli elemimden
Gel nabzıma bak, tut şu soğuk cansız elimden
Dünya dedikleri ulu yapıdan
Maksat ne, hikmet ne bilen olmadı
Mezar dedikleri açık kapıdan
Kafileler geçti, gelen olmadı
Nolaydı alnından öpüp her seher
Saçını ben çözüp ben bağlasaydım
Sayfa 69
Yürü hey bî-vefa hercâi güzel,
Gönlüm o sevdadan vaz geldi geçti;
Soldu açılmadan gonce-i emel,
Sonbahara erdik yaz geldi geçti.
Sana şerhederken hicrân-ı aşkı,
Dizinde okudum destân-ı aşkı.
Buselerle aldım peymân-ı aşkı,
Unutma arada söz geldi geçti.
Hüsnüne bu kadar niçin övündün?
Bir yanar ateştin sînemde söndün!
Ahd-ü peymân ettin sözünden döndün
O da bir hevesmiş tez geldi geçti.
Sayfa 68 - Dizerkonca Matbaası 1957
Olacak bir kişinin bahtı kavi, talii yâr
Kehlesi dahi mahallinde anın işe yarar
Sayfa 143
Sıra dağlar mordu, sular kırmızı,
Suları beklerdi bir peri kızı
Alnından öperken akşam yıldızı
Yeşil gözlerine meftundur sandım
gir gönül şehrine dolaş bir kere
kıyas et ne imiş güneşle zerre
yalnız sen kadirsin hayr ile şerre
şerre mail isen şeytan sendedir