Neil Gaiman bir masal dahisi; hikaye anlatımında pofidik sakallı bir dede kadar usta.
Lütfen düşünün; koca koca romanların ancak ciltli şömizi kadarlık incecik bir kitap, nasıl oluyor da en az onlar kadar yoğun bir hikaye anlatabiliyor? Bazı sayfalarında sadece birkaç kelimecik barındıran bu resimli masal, nasıl oluyor da okunup yittikten sonra bende ciltler devirmişim gibi bir tat ve özlem bırakabiliyor?
Hikaye oldukça ilginç. Eğer evde, kahvaltı için mısır gevreğine katacak ketçap, mayonez ve turşu suyundan başka bir şey kalmazsa ne olur? İş başa düşer ve baba süt almak için dışarı çıkar.
Ve türlü absürt tesadüfler, dünyanın en eğlenceli bilim kurgu hikayelerinden birini doğurur.
Neil Gaiman bu kitabında da, diğer hepsinde olduğu gibi okuyucuda 'bunu ben de yazarım' hissiyatını çok başarılı şekilde uyandırıyor, böylece okurda sıcacık bir samimiyet uyandırıyor ve sadelik ile sıra dışılık arasından muhteşem çizgisinde yürümeye devam ediyor.
Modern masalın tonton dedesine kocaman alkışlar!
(NOT: Kitabın, hikayenin dilini harika yansıtan olağanüstü ismi 'Fortunately, The Milk' in neden 'Babam Süt Peşinde' gibi anlamı oldukça düşüren bir şekilde çevrildiğini pek anlayamadım.)
Neil Gaiman kitapları çok yakın zamanda basıldı. Hepsini heyecanla okumayı beklerken elimin altındaki bu çocuk kitabını okumak istedim. Bir süt şişesiyle ne kadar çılgın bir serüvene atılabilirsiniz? Bilmiyor musunuz, o zaman mutlaka okuyun!
